[paula-zla]

Napisane przez may89

nie potrafie sobie poradzic z tym wszystkim, jak wam sie udaje nie myslec? nawet jak sie czyms zajmuje to wraca, te pytania-dlaczego?
trudno mi uwierzyc w to co sie stalo,
nic nie pomaga, bylam wczoraj w klubie z znajomymi i nawet juz tanczyc nie potrafie,ucieklam w koncu z parkietu zeby nie stac jak kolek
nie moge uwierzyc ze to sie stalo, chcialabym sie obudzic, dowiedziec sie , ze to byl zly sen, jak on mogl mnie tak skrzywdzic?

chce zaczac zycie od nowa ale trudne to jest

jak sobie radzicie?

Wybacz, że zapytam - ile czasu minęło od Twojego rozstania? Początki są najtrudniejsze, widać to po naszych postach, które są zróżnicowane. Humor, nastrój, samopoczucie ulegają zmianie z prędkością światła. Ciężko znosić huśtawki nastroju, to naprawdę jest uciążliwe.
Nie wymagaj za dużo od siebie, na początku każda z nas przecierpiała i przepłakała swoje. Niestety, ale tak było i chyba nie da się tego uniknąć - jesteśmy tylko ludźmi.
Masz może jakąś pasje, której poświęcałaś każdą chwilę wolnego czasu, przy której relaksowałaś się? Jeżeli tak, poświęć się temu co zawsze lubiłaś robić.
Nie oczekuj, że myśli o nim odpłyną od razu, jak ręką odjął, bo one zawsze wracają nawet wtedy kiedy wydaje Ci się, że jesteś skoncentrowana.
Masz wsparcie w rodzinie, przyjaciołach, znajomych?