[Onazyje]

Hej Wam wszystkim
Ale nowych nicków przybyło, nie zdążyłam przeczytać jeszcze "od początku" pojedynczych historii, ale u większości z Was rozstanie wygląda podobnie, a ból jest nie do zniesienia... Trzymajcie się wszystkie dzielnie....to minie.
U mnie minęło 2 miesiące i 1o dni od rozstania (ehh to liczenie jest bez sensu...) i owszem czas robi swoje - nie płaczę, żyję normalnie, ale tęsknię...Wciąż jak coś robię to o nim myślę i zastanawiam się jak by mnie pocieszył kiedy jestem smutna, co by mi doradził w jakiejś sytuacji, jak by mnie podtrzymał na duchu przed egzaminem...Myślę o nim przed snem i kiedy się budzę...Może za bardzo go też idealizuję....
nie wiem. Powoli też staram się o nim zapomnieć...chociaż w ostatnim czasie to było trudne bo się do mnie odzywał.
Dosyć złudnych nadzieji. Minęło 2 tygodnie od naszego pierwszego spotkania po rozstaniu i nie podjął rozmowy "o nas", to tym bardziej przecież nie zrobię tego ja..to on mnie zostawił. Nie chcę się też dłużej bawić w kotka i myszkę...