[Cannabis84]

Kasiagora23 miałam bardzo podobnie jak Ty. Też był to róg tyle tylko, że nie konkretnej poduszki, a obojętnie której, albo nawet kołdry. Moją pościel też można było od razu poznać Wzięło się to stąd, że miałam kłopoty z zaśnięciem, a że w tamtych czasach wcale niełatwo było o maskotki, mama wkładała mi do łóżeczka pieluchę tetrową (pampersów też nie było ). Zajmowałam się nią, chwytałam w rączkę i dopiero zasypiałam. Z czasem pieluchę zamieniłam na poduszki, kołdrę. Wyrosłam z tego. Ale po pewnym czasie nawyk wrócił. Byłam nastolatką i nadal sypiałam z rogiem kołdry w dłoni Przeszło mi dopiero jak zaczęłam sypiać z obecnym mężem. Wstyd mi było po prostu. Ciężko było, ale jakoś się odzwyczaiłam <ufff>. Tak więc nie jesteś osamotniona w tym dziwactwie.

Napisane przez 25malinka10

jak najbardziej zarówno Twoje zachowanie jak i brata może mieć ścisły związek z brakiem rodziców w czasie dzieciństwa, podobne dziwne nawyki/zachowania obserwuje się u dzieci porzuconych mieszkajacych np w domach dziecka i takich które żyły w bardzo patologicznych rodzinach, w których brakj było miłości ze strony rodziców. Niestety dzieciństwo jest kluczowym elementem w naszym życiu, nieważne czy tego chcemy czy nie to własnie od niego zalezy nasze dalsze życie emocjonalne

Ja miałam pełną rodzinę, nigdy nie narzekałam na brak zainteresowania ze strony rodziców, ani tymbardziej brak miłości. A jednak przyplątało się do mnie takie dziwactwo Myślę, że to zwykły nawyk, jak każdy inny np. obgryzanie paznokci. Nie ma co wiązać tego z patologią.