[mmk]

Moja mama zawsze powtarzała: musisz się powoli otwierać nie pokazywać wszystkiego od razu, abyś całe życie mogła zaskakiwać - aby się tobą nie znudził.I ja po 11 latach małżeństwa stale słyszę "znowu mnie zaskoczyłaś, a juz myślałem że po tylu latach to się nie da"
Zastosowałam - dodałam kompromis (dużo kompromisu - bo mamy zupełnie różne poglądy), dużo rozmów, zaufanie, oczywiście miłość, sex, podział obowiązków (a czasem warto wysłać faceta do sklepu samego z listą zakupów, żeby nie mówił, ze rozwalasz pieniądze - jak kupi chleb, masło , trochę wędliny i jeszcze coś to mu się oczy szeroko otworzą i doceni co robisz dla domu). i koniecznie nie wolno:
1) mówić facetowi, że ma robić tak czy tak - bo na pewno tego nie zrobi
2) NIGDY publicznie się nie krytykować (obydwoje) - co się ma do siebie to się mówi w cztery oczy - przed ludźmi wychodzicie idiotycznie.Nie krytykować teściów (to tez są rodzice - tylko tej drugiej strony).
Jeden drugiemu dać trochę swobody, nie rozliczać z każdej minuty, nie gderać nie wiadomo nad czym - każdy w związku musi się czuć dobrze, a nie jak ptaszek w złotej klatce, co jak wyleci, to nie chce do niej wracać, bo każdy musi "rozprostować skrzydła"
Dużo bym mogła pisać, a przeżyliśmy nie jedną burzę (czasem to myślę, ze tornado). To nie jest tak, ze jest zawsze idealnie.
Śmiać się potem z tych kłótni. My nie raz wspominamy "a pamiętasz jak...." i w śmiech. Bo z perspektywy czasu te kłótnie wydaja się śmieszne. Stajemy się inni, bardziej dojrzalsi, nasza "motylkowa" miłość też przeradza się w głębokie pełne uczucie, zupełnie inne niz to na początku.
I życzę wszystkim aby chwil wspaniałych i cudownych było w waszych związkach jak najwięcej.

EDIT: Nagderałam jak stara babcia