[paula-zla]

Napisane przez the rock

Nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny. Przynajmniej ja tak uważam. Jeśli J. jest palantem (a na to wygląda) to dobrze, że nie rozwinęło się z tego nic poważniejszego. Z czasem byłoby Ci jeszcze gorzej i cięzej...
Przed Tobo wiele wyzwań i możliwości. Bycie singlem ma też wiele plusów i musisz skupić się właśnie na nich Jesteś bardzo silną kobietka i to Ci się na pewno uda
A stary J. wiele stracił zachowując się jak dziecko ale może to i lepiej... Należy mu się tylko porządny kop w
Bedzie dobrze Dobranoc

Też tak uważam. Szkoda tylko, że w przeciągu miesiąca zdążyłam zadurzyć się w tym palancie. To on ma jakiś problem nie ja, ale przestałam już snuć domysły czego może dotyczyć, bo to było bardzo wyczerpujące. Wyciągnęłam do niego rękę, chciałam dowiedzieć się o co mu chodzi, starałam się być fair wobec niego. W każdym razie dał popis swoich możliwości, na obecną chwilę podziękuję za dokładkę. Uporałam się z fazą bólu, nie zadaję już sobie w kółko pytania dlaczego. Nie mażę się na ulicy, zaczęłam normalnie jeść. Wiem, że życie singla może być przyjemne. Nikt mnie nie musi do tego przekonywać, po prostu myślałam, że spotkałam swoją bratnią duszę. Myślałam, że jesteśmy ulepieni z tej samej gliny... Oj, chyba za dużo myślałam. Byłam w stanie poświęcić dużo dla tej znajomości. Wybiegłam za daleko, a nasza relacja zdążyła upaść w przedbiegach. Z dwojga złego cieszę się, że odwidziało mu się po miesiącu znajomości niż po roku lub więcej.
Śmieję się, że wszyscy moi znajomi, którzy zdążyli go poznać, a nawet mama (!)byli tak bardzo nim oczarowani, zachwyceni, zaintrygowani, cieszyli się strasznie razem ze mną, tak teraz są w totalnym szoku, że nawet nie potrafił ze mną porozmawiać jak dorosły człowiek tylko wycofał się i zniknął. Dobrze, że nie mieszkamy w tym samym mieście, chyba nie raz dostałby po tyłku na ulicy od moich ludzi.