[Szeri]

Być może posypią się na mnie gromy, ale chcę napisać o refleksji jaka mnie naszła...
Duzo piszących tutaj osób jest w moim wieku (około dwudziestu, dwudziestu kilku lat) kiedy skóra jeszcze regeneruje sie sama, a czytam o kremach przeciwszmarszczkowych dla 18latek, o kwasach dla dwudziestolatek (moja mama zaczeła ich uzywac dopiero po czterdziestce, a zaznaczam, ze wygląda młodo), o peelingach co drugi dzień (jakby skóra tak szybko regenerowała tony naskórku, którzy trzeba zetrzeć...i jakby naskórek powodował cellulitis bo tak wynika czasami z postów, że peeling sie robi aby miec jedrna skore bez cellulitu )...
Przyznam, że sama miałam przez jakiś czas podobne loty i zastanawiałam się czy powinnam w wieku 20 lat używać balsamu ujędrniającego ...Teraz zastanawiam się tak naprawdę, patrząc na moją mamę, która nigdy nie bawiła się w takie rzeczy, a po czterdziestce jest nadal zgrabną, młodo-wyglądającą kobietą, czy to nie jest jakaś paranoja wspierana przez przemysł farmaceutyczny i kosmetyczny... Myślę jednak, że jest w tym sporo paranoi, dlatego piszę tą refleksję nad tym czego tak naprawde potrzebuje nasz organizm i nasza skóra... Może raczej zdrowego odzywiania i ruchu na powietrzu, a nie siedzenia przed komputerem i atakowania jej kolejnymi kosmetykam "cud" o których wyczytałyśmy...