[Deede]

[QUOTE=ama;15274500]

Napisane przez lemoorka

Tak tez to słucham- "Dla kogo będziesz żyć jak nie dla dziecka."

Ja też się nasłuchałam takich cudownych stwierdzeń. I jeszcze, że za mąż trzeba wyjść, żeby... na starość było z kim posiedzieć na ławce (to akurat uzasadnienie mojej, skądinad ukochanej i podziwnianej, babci

Dla mnie najstraszniejsze jest, że trzeba właśnie dla kogoś żyć, dla kogoś pracować... A jak się chce dla siebie i na siebie to już się jest egoistą. Albo przynajmniej jest się kobietą gorszą i wybrakowaną. A jak chcę pracować dla całej ludzkości, rozwijać kulturę i sztukę to mam utopijne wizje. Mam co prawda dopiero 20 lat, ale tyle marzeń, że nie zrealizuje ich do 30tki. A rezygnacja z nich nie wchodzi w grę. Dla mnie podróże i badnia terenowe są sensem życia. Argument, że bez dzieci nic po mnie nie zostanie jest okropny. A książki, które napiszę, a pamięć ludzi po mnie to nic? Czemu "dzieci naszego intelektu" nie sa traktowane na równi z dziećmi prawdziwymi? Przecież w badania, książkę trzeba często włożyć tak samo wielkie poświęcenie. Innego rodzaju to prawda, ale nie mniejsze, nie gorsze.

A jeśli chodzi o sterylizację to zgadzam się - JA i TYLKO JA decyduję o swoim brzuchu. Nic nikomu do tego, czy mi się odmieni. jestem dorosła i poniosę konsekwencje.

Dla mnie egoizmem jest posiadanie dzieci "za wszelka cenę" lub posiadanie ich bezrefleksyjnie (bo się powinno, bo lepiej mieć niż nie mieć, a co jak będę żałować, że nie mam?).