[sicily]

Dziewczyny,

często czytam wątki na tym forum i tyle w nich smutku, prawdziwych problemów. To przykre ile musimy się natrudzić, nacierpieć...

Często jednak problemy się kończą i wychodzimy na prostą, jesteśmy bardzo szczęśliwi.

Zakładam ten wątek trochę ku pokrzepieniu serc wszystkich na życiowych zakrętach. Szczęśliwie zakończone historie podbudowują, dają odwagę i nadzieję: "skoro innym się udaje to mnie także się uda".

Tak więc zapraszam szczęśliwe wizażanki, które przeszły przez trudne historie, aby napisały o tym.

Zacznę od siebie. Jestem w tej chwili w szczęsliwym związku ze wspaniałym mężczyzną, ale aby dojść do obecnego stanu przeszłam przez cierpienie, tęsknotę, czasem brak nadziei. Mój wybranek nie był wolny, gdy się poznaliśmy i gdy stało się jasne, że przyjaźń NAM nie wytarczy postanowiliśmy zerwać kontakty do czaswu, gdy on będzie wolny. Tak by nie było zdrady, nieuczciwości, żebyśmy mogli do siebie zachować szacunek i zaufanie, żeby nikogo nie ranić. Żeby mógł uczciwie rozwiązać swoje sprawy. I tak się stało... Zrobił dla mnie wszystko. Trwało to trochę. Tęskniłam, nie rozumiałam dlaczego nie możemy być "już teraz, dziś, zaraz", traciłam wiarę i nadzieję. Ale w końcu udało się... I jestem wdzięczna mojemu ukochanemu, że tak to rozegrał. Jesteśmy bardzo szczęsliwi razem, chcemy spędzić resztę życia razem i coraz bardziej jesteśmy sobie bliscy.

Nasza historia była naprawdę trudna, szanse na to, ze będziemy razem nie były wielkie (patrząc racjonalnie), ale teraz już wiem, że prawdziwe uczucie pokona wszelkie trudności i wszelkie przeszkody.