[Ismenkusia]

Skopiowane z forum Terrarium

Klatka

Najodpowiedniejszym pomieszczeniem dla tej wiewiórki ziemnej w warunkach domowych jest klatka. Powinna ona mieć co najmniej 120 cm długości, 80 cm szerokości i 50 cm wysokości. Rozstaw prętów nie może być szerszy niż 1,6 cm. Kuweta im głębsza tym lepsza, bowiem należy ją napełnić podłożem, w którym zwierzęta mogą kopać i zagrzebywać się. Ponadto wyposażenie klatki musi składać sie z niewielkiego drewnianego domku z małym otworem wejściowym - stanowiącego schronienie zwłaszcza w nocy oraz z konstrukcji rur, będącej namiastką podziemnych korytarzy. Dobrze jest ponadto co kilka dni dostarczać ligninę lub pakuły bawełniane, którymi susły wyściełają wnętrze domku i zawsze maskują wejście nawet przed udaniem się na krótką drzemkę. Oprócz tego nie może oczywiście zabraknąć misek na pokarm, poidełka na wodę (większość pije ją najchętniej także z miski) oraz ewentualnie paśnika na siano. Klatka powinna stać w miejscu spokojnym,w żadnym wypadku nie blisko urządzeń audio-video,gdyż zwierzęta te są bardzo wrażliwe na hałas. Optymalne warunki to temperatura 20-22°C, brak przeciągów, ostrego nasłonecznienia oraz oddalenie od bezpośrednich źródeł ciepła tj. grzejników bądź pieca.

Warunki bezpieczeństwa

Oprócz dużej klatki wskazane byłoby zapewnienie możliwości codziennego wybiegania się na większym terenie np. pokoju. Powierzchnia ta musi jednak zostać wcześniej odpowiednio przygotowana. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że choć suseł Richardsona to wiewiórka ziemna, ma on wyjątkowe zdolności wspinania się. Szybki i zwinny o czepnych przednich łapach w ciągu sekundy dostaje się na wys. 3 m po firance czy płycie paździerzowej. Nagły, niekontrolowany zeskok z tej wysokości często kończy się tragicznie, w najlepszym wypadku wybiciem zębów, przypadłość niezwykle częsta a prowadząca do komplikacji typu - ropnie. Zabezpieczyć należy również kable elektryczne do przegryzania,których mają dużą skłonność oraz przedmioty ostre bądź gorące.Generalnie podczas pobytu susła poza klatką lepiej nie pozostawiać go bez dozoru.Warto dodać, iż niektóre osobniki wzorem kotów szybko opanowują sztukę otwierania sobie drzwi poprzez skoki na klamkę. Można potem spotkać je w zupełni nieoczekiwanych miejscach np. w koszu z brudną bielizną. Należy wówczas liczyć się także ze zniszczeniami jakich dokonać może zwierzę poprzez pogryzienie czy stłuczenie .

Zachowanie

Spermophilus richardsonii to jak już wspominałam zwierzę stadne toteż w żadnym wypadku nie powinno być trzymane pojedynczo. Są bardzo wrażliwe na brak kontaktu z osobnikami własnego gatunku. Stają się wówczas osowiałe i senne. W grupie większość czasu spędzają na wspólnych zabawach i wzajemnych zabiegach pielęgnacyjnych. Mają aktywność dzienną, lecz szczególnie ożywione są rano i wieczorem, godziny południowe (w warunkach naturalnych-okres największego upału) spędzają na drzemce. W warunkach domowych nie zapadają w sen zimowy i nie zauważa się nawet ich zmniejszonej aktywności w tym okresie. Oswajają się bardzo szybko i już po kilku dniach wyzbywają lęku przed człowiekiem. Niewątpliwie właściciel w początkowych tygodniach musi unikać gwałtownych ruchów w bliskości zwierzęcia, dać mu się zapoznać ze swym zapachem i spokojnym, cichym głosem.



Żywienie

Nazwa - Spermophilus (sperma - z gr.nasienie, philein - z gr. lubić ) wskazuje, iż mamy do czynienia z wiewiórkowatymi, których podstawę pożywienia w warunkach prerii stanowią nasiona. Oprócz nich dziko żyjące susły karmią się korzeniami, padliną, drobnymi ssakami, jajami ptaków a nawet grzybami. Jednak w hodowli domowej ze względu na ograniczoną ilość ruchu zwierzęcia należy dbać o stosunkowo niską kaloryczność pokarmów. Dlatego podstawę diety trzeba oprzeć przede wszystkim na dobrej jakości granulacie, sianie, liściach mniszka lekarskiego, babki lancetowatej, kwiecie czarnej malwy. Z owoców i warzyw: marchew i jabłka (ale nie za wiele ze względu na zawartość cukru), cykoria, rukola, kapusta pekińska, jarmuż. Przysmaki takie jak orzeszki ziemne, pestki słonecznika czy migdały dawać tylko okazjonalnie. Stałym uzupełnieniem diety winno być białko zwierzęce najlepiej w postaci larw np. mącznika. Podobnie jak wszystkie gryzonie muszą one mieć zapewnioną możliwość ścierania stale rosnących zębów o twardy pokarm lub gałęzie brzozy,wierzby ewentualnie drzew owocowych. Ważne aby podawane pokarmy o ile były myte, zostały przed podaniem wytarte do sucha. Nie wolno zapominać o tym,iż susły podczas posiłku chowają część pokarmu w workach policzkowych i zakopują później w gnieździe,toteż należy często usuwać te resztki, by nie spleśniały i nie doprowadziły do zatrucia pokarmowego. Stale dostępna woda powinna być kilkakrotnie w ciągu dnia wymieniana. Właściwe jest dodawanie do niej witamin dla gryzoni np. Lebens-Vitamine (wg.przepisu).


Wymagające zwierzątko odpowiednia temperura pomieszczenia, duża klatka
, urozmaicona dieta, konieczny towarzysz do życia.