[Kasia_Dublin]

Witajcie kochane,

Ja dzisiaj nie moglam sie wygrzebac z lozka i tak sobie z tz-em gadalismy i sobie chichotalismy az patrze na zegarek a tam 8.30 (ja o tej godzinie jestem juz ubrana i gotowa do wyjscia z domu). Na szczescie tz mnie podwiozl ale i tak bylam niezle spozniona...

Monia zapomnialam wczoraj napisac ze super wiesci od lekarza ! Najwazniejsze ze jak dotad wszystko jest ok a z mezem sobie poradzisz skarbie

Sas kochana w dupke znowu chyba chcesz . Pewnie sie powtarzam ale on to robi dla was i pewnie ze sie czujesz teraz odsunieta bo przeciez dzieli was taki dystans ale jest to tylko odleglosc. Musisz to jakos przetrwac mimo ze jest ci bardzo ciezko . Naprawde nie umiem cie inaczej pocieszyc. Sama bylam ta co wyjechala tak jak twoj tz zeby realizowac siebie (wrocilam na rok do polski skonczyc studia) ale tz to rozumial i cierpliwie czekal az do niego wroce. Sama tez cierpialam ze jestesmy od siebie tak daleko ale to mnie mobilizowalo jeszcze bardziej do nauki bo wiedzialam ze im szybciej wszystko zdam i obronie tym szybciej znowu bedziemy razem. Znajdz w tym jakas mobilizacje kochana. Nie wiem postanow sobie ze do jego powrotu bedziesz juz miala prace czy moze pozdajesz pieknie egzaminy zeby miec spokoj kiedy on wroci. Zrob cos dla siebie, nie marnuj tego czasu na smutki!!