[Oleeeńka]

A oto moja historia, niczym z gazety " Z życia wzięte"
Zdawałam maturę(starą) 6 lat temu i miałam identyczną sytuację. Nie mogłam się przemóc żeby zasiąść nad książkami, wmawiałam sobie, że mam jeszcze tyleee czasu
Zawsze było coś ciekawszego do zrobienia i pomimo tego, że zdawałam sobie sprawę jak dużo mam zaległości, zajmowałam się czymś innym.
Aż pewnego pięknego dnia, a było to równiutko miesiąc przed maturą, powiedziałam sobie, że jeśli nie wezmę się za naukę- nie zdam matury, nie dostanę się na wymarzone studia i zostanę z niczym. Wizja braku perspektyw i spapranej przyszłości wstrząsnęła mną na tyle, że wzięłam się do roboty. Zakuwałam całymi dniami i nocami. Czasami nie miałam już siły i z tej bezsilności siedziałam i ryczałam. Mimo wszystko dałam radę, zdałam maturę na samych 5 i 6.
Po maturze przyszedł czas na egzaminy na studia.Trochę sobie już odpuściłam bo myślałam, że skoro matura poszła dobrze to egzaminy są tylko formalnością. Niestety, zawaliłam egzaminy, na wymarzony kierunek się nie dostałam. To był pierwszy w moim życiu tak mocny kop w . Myślałam "ok, mam mature, ale co dalej?". To zmotywowało mnie na tyle, że poświęciłam rok czasu na naukę, już nie było rzeczy ważniejszych. Dopiero jak zobaczyłam swoje nazwisko jako pierwsze na liście przyjętych na studia, wiedziałam że było warto.
Nie życzę Ci podobnych "atrakcji", życzę natomiast wiele samozaparcia i wytrwałości. Pomyśl jak fajnie jest mieć maturę i jak fajnie jest być studentem