[Jadja]

Witaj Mandarynko! Ja jestem bez pracy już rok. Mieszkam sama, nie otrzymuję już zasiłku. Oszczędności powoli się kończą... Cięzko mi straszliwie. Wiem,że muszę być dobrej myśli, ale kiedy pomyślę sobie że już niedługo może mi zabraknąć na czynsz i inne opłaty to po prostu się załamuję. Wiem,że mogę liczyć na rodziców, ale oni też przecież mają swoje wydatki, siostra studiuje zaocznie, też jest beż pracy. Do Urzędu Pracy chodzę teraz tylko po to, aby podpisać się i dowiedzieć,żę niestety nic dla mnie nie ma. Żyję od poniedziałku do poniedziałku z myślą że może w kolejnej Wyborczej wreszcie będzie to "moje" ogłoszenie o pracę. Byłam parę razy na rozmowach, ale nic z tego nie wyszło. Moje "uczynne" koleżanki donoszą mi o ofertach pracy w sam raz dla mnie( np. trzeba być mężczyzną, albo mieć prawo jazdy i samochód).
Nie wiem ile jeszcze przede mna, wierze jednak że to juz koniec.Bo już naprawdę siły nie mam