[Kaolit]

Napisane przez limonka1983

Zacznę od tego, że... po części tłumaczę Twego chłopaka. Dlaczego? Rak jest bardzo ciężką chorobą (sama mam za sobą 3 nowotwory piersi... Na szczęście dla mnie łagodne, jednak przeszłam 3 operacje, badania, biopsje, itd, itp, nie mam tu przecież pisać o sobie). Nie każda osoba wie, co przeżywa chora osoba i nie każdy musi i ma obowiązek pomagać, współczuć, itd. ALE: skoro wybrana osoba (Twój facet) nie potrafi unieść ciężaru i wspierać Cię w walce, dlaczego z Tobą jest? Może jest dlatego, bo boi się, iż gdy powie ODCHODZĘ, usłyszy, ze jest tchórzem i zostawia Cię w chorobie? Poczułby się nieetycznie, niemoralnie? Bo myślę sobie, że on nie chce z Tobą być i całym sobą prowokuje Cię, byś zerwała.

Uważam że sytuacja opisana przez autorkę W ŻADNYM WYPADKU nie tłumaczy i nie usprawiedliwia chłopaka.
W takim momencie jej życia powinien być dla niej w stu procentach, wspierać ją swoją obecnością - kosztem czasu, a już w ogóle kosztem kolegów i imprez W PIERWSZEJ KOLEJNOŚCI!! Jak oni mogą być dla niego w tym momencie ważniejsi?! Ja tego nie pojmuję..
Jeśli ważniejsze są dla niego "uciechy młodości" niż cierpiąca partnerka, to po prostu....
To nie Ty potrzebujesz siarczystego kopa w tyłek, a ON!

Napisane przez limonka1983

(...)
Niech on będzie szczęśliwy ze zdrową dziewczyną, której można życzyć, by nigdy nie zachorowała, bo prawdopodobnie chłopak również przy niej nie podoła. .

Myślę, że on przy takim traktowaniu Autorki, nie zasługuje na żadną dziewczynę.

Niektórzy faceci to naprawdę niedorosłe do związków, nieporadne życiowo dupki, wobec których naprawdę nie należy mieć żadnych skrupułów, ni sentymentów.
Uważam, że opisany szczegółowo delikwent prezentuje postawę emocjonalnego gówniarza, niedorosłego do jakiegokolwiek poważnego związku, a więc szkoda dziewczyny i jej nerwów, zwłaszcza w tak trudnym dla niej czasie...