[makeupnotwar]

Elizabetti - ciężko będzie, bo mój ojciec np też ma takie podejście 'bo on utrzymuje rodzinę' i chociaż gotuje wybornie, z reguły wszystko zrzuca na mamę

mojemu trzeba było udowodnić, że gotowanie to frajda i wyzwanie. u mnie wymówką było wieczne 'ale ja nie umiem!'. tż nie posiada takiej ułańskiej fantazji jak ja w tej dziedzinie, ale z głodu nie umrze jak mnie nie ma, albo kiedy nie mam czasu zrobić obiadu. najczęściej coś odgrzewa, robi kanapki.

ale jak raz na jakiś czas przygotuje pizzę (jego specjalność, bo ja nie mam siły, żeby dobrze wyrobić ciasto drożdżowe) albo ciasto na bułeczki, drożdżówki, cebularze - to on chodzi zadowolony, a ja najedzona i szczęśliwa, że coś robi ale nieskromnie przyznam że gotuję lepiej od większości kobiet w wieku mojej mamy - zawsze wykombinuję coś pysznego, wymyślę, co zrobić, żeby zużyć to, co akurat zalega w lodówce
i nie trzymam się sztywno przepisów, kombinuję. taaak, TŻ powinien to doceniać