[weraa11]

Napisane przez bella7

Jestem w Twoim wieku... i straciłam ciąże...
ale ie poddajemy się z mężem i staramy się o dziecko... Ja nie usunęła bym ciąży...
Strach jest zawsze, ale powiesz rodzicom, może będą źli, ale na pewno później będą się cieszyć...
Wiele kobiet samotnie wychowuje dzieci i na pewno miały wiele obaw, a teraz zapewne ciszą się urokami macierzyństwa.

bardzo mi przykro ze stracilas dziecko ktorego chcialas ale na pewno Wasze staranie nie pojda na marne kiedys
wiem ze moze sie jeszcze wszystko ulozyc nawet jesli bede sama...ale na to potrzeba czasu i wiele sil...czasem sie martwie ze wlasnie tych sil mi zabraknie albo ze bedzie mi towarzyszyc przez kolejne pol zycia wielki smutek i zal do siebie i do niego...a biedne dziecko bedzie za nasze bledy rowniez cierpiec

---------- Dopisano o 22:23 ---------- Poprzedni post napisano o 22:18 ----------

Napisane przez renata:)

kochana to hormonymam nadzieję, że będziesz na tyle silna żeby przetrwać te złe chwile. później, wierz mi, będzie bardzo dużo szczęśliwych, właśnie dzięki tej malutkiej istotce która się w tobie rozwija
a facetowi się postaw w ten sposób, po prostu że masz swoje zdanie że chcesz urodzić i dasz sobie radęzaczniesz tak i powinno byc już z górki.
wierzę w ciebie i pamietaj- nigdy nie myśl już nawet tym morderstwie to najgorsze rozwiązanie z możliwych. dasz radę zobaczysz!
a swoją drogą następnym razem już myśl bardziej przyszłościowo i dojrzale seks bez zabezpieczenia prowadzi zwykle do ciąży(a niektórzy jak już carolcia napisała starają się bardzo długo o nią. TRAKTUJ TO JAK CUD!)
POWODZENIA

ta mysl ze kiedys bedzie lepiej (o ile w ogole bedzie) mnie pociesza i w ogole jakis podtrzymuje...wiem ze aborcja to morderstwo...zawsze bylam calkowicie przeciwko...i przeraza mnie to ze w pierwszej chwili jak sie dowiedzialam to mialam takie mysli...to nie jest ludzkie...moj chlopak wciaz je gdzies tam ma ale nie wiem czy by sie odwazyl zeby chociazby "zalatwic" mi ta abrocje...wiem ze sam sie by tez zalamal bo jest bardzo slaby psychicznie i jest strasznie wrazliwy...
powiedzial ze i tak mnie do niczego nie zmusi no ale (i tutaj szantaz) jesli chce urodzic to musze sie liczyc z tym ze moze miedzy nami juz nic nie wyjsc bo on nie bedzie w stanie skupic sie na tym zeby mnie od nowa pokochac kiedy bedzie to dziecko mu juz do konca zycia siedziec w glowie..

---------- Dopisano o 22:24 ---------- Poprzedni post napisano o 22:23 ----------

Napisane przez carolcia92

to go zostaw w cholerę . !!!!!

gdyby to bylo takie latwe jak mowisz...to pewnie bym tak zrobila...ale dopoki go kocham to niestety nie jestem w stanie...

---------- Dopisano o 22:26 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------

Napisane przez starapanna

wlasnie siedzimy sobie z brzuszkiem Mateuszkiem , jemy czeresnie i uczymy sie na egz, w lipcu mam tez obrone pracy licencjackiej.
Powiem Ci, ze stracilam jakis czas temu dziecko, do tej pory to przezywam i nie zycze nikomu tego "doswiadczenia".
Dzidzia to najcudowniejsza "rzecz" jaka moze Cie spotkac, wiec uszka do gory, otrzyj lezki i powiedz sobie, ze bedziesz najlepsza mama na swiecie..
a my na wizazu bedziemy Cie wirtualnie wspierac, nawet przy porodzie .

no ja tez sie wlasnie uczylam do jutrzejszego egzaminu, na razie jeszcze tylko z fasolka :P ale widze ze Ty juz jestes na 3 roku...wiec dla mnie to by byla bardzo komfortowa sytuacja...w ogole gdyby to bylo chociaz rok pozniej to wszystkoi by bylo inaczej...nawet w moim zwiazku... no ale coz...trzeba przyjac to cosie dostalo...
ps.no na to Wasze wsparcie nawet przy porodzie wlasnie licze

---------- Dopisano o 22:28 ---------- Poprzedni post napisano o 22:26 ----------

Napisane przez Cosmaaaaaaa

Wera, uwierz mi ze jak sie uspokoisz i przemyslisz wszystko jeszcze raz to inaczej na to spojrzysz.
Ciezka sytuacja, fakt, ale pamietaj ze chciec to moc a dziecko to nie koniec swiata! Ono nie bedzie zawsze male i niezaradne mam wielu znajomych ktorzy maja dzieci i wychodza, zyja normalnie. Jesli tylko bedziesz chciala urodzic i wychowac te dziecko znajdzie sie na to sposob, sila i wsparcie bliskich.

Co do faceta to zgadzam sie, jest niedojrzaly i raczej nie mozesz na niego liczyc, nie mozecie. Wiec mysl przede wszystkim o sobie i o zyciu ktore w sobie nosisz. Trzymam kciuki za Was

dzieki za kciuki na pewno sie przydadza
musze chyba jakos na spokojnie przemyslec to wszystko...moze faktycznie dziecko to nie koniec swiata tylko jakis kolejny etap, nikoniecznie gorszy...

---------- Dopisano o 22:30 ---------- Poprzedni post napisano o 22:28 ----------

Napisane przez Mysia1234

wiem ze pewniak, ot tak chciałam obliczyc przyb termin porodu (7.02) Pozdrawiam, tez z ciekawosci zapytałam

wg jakiegos internetowego licznika termin porodu wyszedl mi na 5.02 i to by bylo dobre bo 4 lutego moj tata ma urodziny wiec by mial na pewno mily prezent

---------- Dopisano o 22:34 ---------- Poprzedni post napisano o 22:30 ----------

Napisane przez malwina1204

Jednym słowem TWÓJ TŻ JEST NIEODPOWIEDZIALNYM GUWNIARZEM
kochać to się umiał a teraz nie chce dziecka, ty nie powinnaś usuwać bo byś sobie nigdy tego nie darowało , pomyśl tak chciała byś żeby Twoja mam cie usuneła...wrrr ale dostałam nerwów!!!!25 lat facet i się tak zachowuje on powinien byc dla ciebie wsparciem , to jest tak on może cie zostawić pozwiesz go o alimenty,ale mam nadzieje,że jak będziesz chodzić z brzuszkiem , to on z mądrzeje,pokocha maleństwo co nosisz w sobie , i mu przejdzie gadanie beznadziejne!!!

No i to jest wlasnie przykre ze facet ktory niby by powinien byc juz dojrzaly jest jeszcze dzieckiem...niejeden mezczyzna w jego wieku ma juz dom, zone, dziecko itd. a z tego co wiem to on nawet nie myslal jeszcze o zareczynach...nie chodzi juz o to ze nie czul do mnie tyle co by powinien...tylko on chce jeszcze sobie pomieszkac z rodzicami, chce miec tylko kumpli w glowie itd,itd.
Teraz dopiero wyszlo kto mysli glowa w tym zwiazku a kto czym innym...