Wizaz.pl - Podgląd pojedynczej wiadomości - jak ja sobie poradze?? czy dziecko to koniec swiata dla mlodej osoby??

Ruda101 · 2010-06-25, 22:57

A ja powiem tak...Przeżyłam to samo tylko w wieku 18lat i moja sytuacja wyglądała troszke inaczej bo mój facet skakał z radości...Jednak ja byłam ZAŁAMANA,płakałam,myślała m żeby się zabić oj boże jaki to mi nie przychodziły pomysły do głowy lecz nie pomyślałam o aborcji...po miesiącu emocje opadły,rodzice byli bardzo wyrozumiali(co było dla mnie SZOKIEM)I myśl o dziecku stała sie przyjemnością czymś wspaniałym choć na początku nienawidziłam siebie i tego dziecka.I pewnego dnia rano(w jakimś 6 tyg)obudziłam się z lekkim plamieniem,w szpitalu kazali mi 2h czekać w kolejce,krwawiłam coraz gorzej w końcu zemdlałam i się mną zajeli ale nie było co ratować.I dopiero wtedy zaczeła się tragedia płakałam po nocach,obwiniałam siebie że tak wcześniej mówiłam!Nie życzę tego nikomu!!!!Teraz mam 22lata i nie ma tygodnia żebym nie pomyślała i nie zapłakała czy to chłopiec czy dziewczynka,jak by teraz wyglądało!!Staram się teraz o dziecko od 4 miesięcy i nic!i nie potrafie zrozumieć twojego faceta!Mój ma 20 lat i dziś gdy usłyszał że chyba nam się udało był wniebowzięty!
Troszkę się rozpisałam jeśli za dużo to przepraszam

Życzę Ci z całego serca szczęścia i dużo dużo siły!Żeby twój facet zrozumiał co może stracić!!

2010-06-25, 22:57	#130
Ruda101 Raczkowanie Zarejestrowany: 2010-03 Wiadomości: 171	Dot.: jak ja sobie poradze?? czy dziecko to koniec swiata dla mlodej osoby?? A ja powiem tak...Przeżyłam to samo tylko w wieku 18lat i moja sytuacja wyglądała troszke inaczej bo mój facet skakał z radości...Jednak ja byłam ZAŁAMANA,płakałam,myślała m żeby się zabić oj boże jaki to mi nie przychodziły pomysły do głowy lecz nie pomyślałam o aborcji...po miesiącu emocje opadły,rodzice byli bardzo wyrozumiali(co było dla mnie SZOKIEM)I myśl o dziecku stała sie przyjemnością czymś wspaniałym choć na początku nienawidziłam siebie i tego dziecka.I pewnego dnia rano(w jakimś 6 tyg)obudziłam się z lekkim plamieniem,w szpitalu kazali mi 2h czekać w kolejce,krwawiłam coraz gorzej w końcu zemdlałam i się mną zajeli ale nie było co ratować.I dopiero wtedy zaczeła się tragedia płakałam po nocach,obwiniałam siebie że tak wcześniej mówiłam!Nie życzę tego nikomu!!!!Teraz mam 22lata i nie ma tygodnia żebym nie pomyślała i nie zapłakała czy to chłopiec czy dziewczynka,jak by teraz wyglądało!!Staram się teraz o dziecko od 4 miesięcy i nic!i nie potrafie zrozumieć twojego faceta!Mój ma 20 lat i dziś gdy usłyszał że chyba nam się udało był wniebowzięty! Troszkę się rozpisałam jeśli za dużo to przepraszam Życzę Ci z całego serca szczęścia i dużo dużo siły!Żeby twój facet zrozumiał co może stracić!!