[v-x-n]

Napisane przez marta1210

A tak na koniec, rozwój własnej osoby jest bardzo istotny, jednak jak dla mnie jeśli później nie masz z kim dzielić własnych sukcesów jak i nie masz z kim przejść przez porażki, to jakaś taka mało kolorowa jest ta przyszłość.

Ja się odniosę tylko do tego, gdyż w innych punktach zgadzam się z Aernax, która już się odniosła do reszty wiadomości. Zdrowy egoizm i traktowanie partnera poważnie się nie wyklucza, jak już zresztą zostało powiedziane. Ja szukam faceta, który będzie mnie wręcz motywował do rozwoju, a nie, że po 10 latach razem zacznie się żal, że tego nie zrobiłam, tego nie zrobiłam, to poświęciłam dla niego... Mój ostatni związek tak funkcjonował - ja go dopingowałam do robienia różnych kursów, rozwijania swoich zainteresowań itd, nawet jeśli oznaczało to mniej czasu dla mnie. Mój wyjazd za granicę także został przyjęty jako szansa, nowe doświadczenie i za to mojemu ex jestem wdzięczna, bo wiem, że na pewno bym żałowała, gdybym nie pojechała.

Ja nie wiem - jeżeli wielce poważny związek nie jest w stanie przetrwać 3-miesięcznej rozłąki, to jak dla mnie ciężko go nazwać poważnym. Fajnie - każdy umie powiedzieć "chcemy być razem, może i do końca życia, jak to się ładnie mówi - na dobre i na złe", ale.. głupie 90 dni w odległości więcej niż dojazd autobusem może wszystko zniszczyć..? Ciekawe, naprawdę. To ja takiego związku nie chcę. Co za problem - jak uczucie jest silne, to 3 miesiące przetrwa bez problemu. Już nie mówiąc, że można wyjechać razem.