[naked21]

niuniuniau
każda z nas ma chyba takie obawy.. ja marzyłam od dawna o dzidziusiu i kiedyś sobie nawet mówiłam jakie to moje życie bezwartościowe- tylko praca, znajomi, podróże, imprezy, itp a teraz?? trzęsę portkami na myśl jak to będzie, czy podołam, czy dziecku niczego nie będzie brakowało no i jak ja się odnajdę w nowej roli, spędzając całe dnie na innych "przyjemnościach"

martucha84
obawy będą jeszcze długo, bo to nowa sytuacja ale z tego co czytam, jestem pewna w 100%, że wspaniała z Ciebie mamusia i popatrz tylko na Małego, jaki on z Wami szczęśliwy a co do powrotu do dotychczasowego życia.. spróbujcie sobie zapewnić jego chociaz namiastkę- zapraszajcie znajomych do siebie, karmić mozna w zasadzie wszędzie, więc poki ładna pogoda, zabierajcie go, nie izolujcie się od ludzi mam koleżankę, której mąż jest marynarzem- był z nią pod koniec ciąży i pierwszy miesiąc życia małej, teraz została sama i aż nie mogę uwierzyć jak świetnie sobie radzi, a umówić się z nią na spotkanie jest cholernie ciężko, bo ciągle coś- jak nie goście to same gdzieś latają. Będzie dobrze a biodra podobno się schodzą

bordowa
czooooop?? oj to już niebawem ja też bym chciała dostrzec jakikolwiek symptom zbliżającego się porodu a tu du.pa


zmykam orać moje okolice intymne przed dzisiejszymi wizytami miłego dnia dziewczyny