[Piotr]

Ostatnio wiele rozmawialismy ze znajomymi o tragicznym Polskim Sierpniu. Ten miesiąc jawi się jak trudna karta histori której nie sposób jednostronnie ocenić. Jest jednak miesiacem zrywów które zapoczątkowały zmiane Polskiej histori. Sierpień 80 czy Powstanie Warszawskie były jednak i przede wszystkim zrywem ludzi młodych, którzy w jednym przypadku wiele ryzykowali społecznie (represje) w drugim ryzykowali przede wszystkim życiem.

Siedząc ostatnio na rynku w Warszawie spogladały na nas młode twarze powstańców z olbrzymich reprodukacji. Bardzo młode. Mieli także swoje uczucie, rozterki, miłostki, ale kiedy przyszedł czas - po prostu poszli. Przez jednych uznani za przegrane pokolenie przez innych pózniej szykanowani, więzieni i nie tylko. Ale przede wszystkim MŁODZI!!!!

Każda generacja ma swoje zrywy i w tragicznej historii takich kart nie brak. Dziś mamy ostatnią szansę na rozmowy ze swiadkami historii, żywymi którzy odchodzą. Babcie, ciocie, Dziadkowie. Czy potrafimy z nimi jeszcze porozmawiać, czy są dla nas jedynie monotematycznymi staruszkami.

Patrząc na nasze zachowania, brak poszanowania czegokolwiem i kogokolwiek, brak wartości, rozwydrzenie, aż trudno wyobrazić sobie podobny zryw ich rówieśników dzisiaj.

Wiem po postach, iż wielu z was dziś idzie do szkoły, ale czy jesteśmy w stanie wyciągnąć jakiekolwiek wnioski z historii, czy jest to kolejne puste wspomnienie... Odfajkowana uroczystość?