[sarenka]

Enterpe napisał(a):
> > Oczywiście, że w czasie doktoratu jest "cienko"-ale on potem procentuje.

Absolutnie nie pisałam, że autorka powinna zrezygnować z doktoratu. U mnie w domu była zawsze identyczna sytuacja. Mama pracowała na uczelni [i pracuje do dziś]. Więc taki model nie jest mi obcy. A wręcz go popieram. Pisałam tylko tym, że mąż ma być może "obawy", wyraża swoje niepokoje [nie podając przyczyn tylko negując ewentualne (podszyte pesymizmem) skutki]

> Argumenty typu " buła z dżemem" na dzień następny-nie przemawiają do mnie. Znam takich dla których buła z dżemem absolutnie nie była ujmą. Cieszyli się z przyszłości. I lepiej Im smakowała aniżeli codzienne, na szybko zjadane schaby, przy 12-13 godzinnym dniu pracy.

Pisałam o bułce z dżemem co drugi dzień. Lubię marzenia, ale uważam że 1.000zł na matkę, dziecko, bezrobotnego męża[i ich mieszkanie] to mało. Może tego boi się mąż? Ta bułka byłaby luksusem.. [i nadal mówię tu o potencjalnych obawach partnera, które można wyjaśnić]. Poza tym te 12-13h to skrajność. Ja też wolałabym bułkę z dżemem i normalne życie, niż kawior i szampana [..które stoją nie skonsumowane, bo nie mam na nie czasu].. Ale najbardziej bym wolała coś po środku.. dlaczego konsekwencją porzucanie bułki z dżemem na rzecz... bułki z szynką ma być od razu 13 godzinny dzień pracy.. to ekstremum..

Jeśli mówię, że 900zł to za mało, aby się utrzymać - nie znaczy to, że uważam, że powinno się zarabiać 9.000zł.. A tak w ogólę to nie chcę stwierdzać co znaczy "mało" a co "dużo" - tylko to, że być może mąż się BOI o przyszłość swoją, żony, dziecka i źle wyraża swój strach..