[lisica]

O, to napewno będzie gorący wątek

Ja nie daję. Z kilku powodów:
- osoby rzeczywiście w potrzebie, przyciśnięte biedą najczęściej nie żebrzą ! , jest to dla nich zbyt upokarzające
- faktem jest że 90% żebrzących traktuje to jak zawód, źródło niezłego dochodu
- pieniądze które damy dzieciom - wzbudzają litość jak nikt inny - zabierze "opiekun", wątpię czy przeznaczy je na żywność czy odzież, prędzej na wódkę.

Mam znajomą, która prowadzi sklepik w pasażu handlowym z oknami wychodzącymi na parking więc czasem obserwuje żebrzących cały dzień. Po zebraniu odpowiedniej sumki idą na zakupy na salę: piwko, pizza, lub okupują barki w pasażu.
Raz babeczka która stoi z preclami chciała dać dzieciakowi proszącemu "na chleb, bo głodny" kilka precli - została zwyzywana i spluta! bo dziecię chciało gotówkę !!!!

Dlatego nie daję. Kiedyś zrugałam jednego takiego, który czaił się aby odprowadzić mój wózek i podszedł jak już wszystko zapakowłam: Toś się pan przyglądał jak się szarpię z siatami - trzeba mi było pomóc je wypakować, to byś pan zarobił a nie wyżebrał te 2 zł" Autentycznie się zmieszał.
Jak chcę mieć wózkowych z głowy, mówię, że mam w wózku żeton, to im do nieczego nie potrzebne.

Ale rzebyście nie myślały żem taka bezduszna ; pracowałam w przychodni, obok mnie, drzwi w drzwi był oddzialik opieki społecznej. Babeczki mają pod opieką rodziny, przed przyznaniem czegokolwiek robią wywiad środowiskowy. Wiedzą gdzie na osiedlu dzieci głodują bo tatuś prowadzi melinę, a gdzie głodują bo samotna matka z zaciśniętymi zębami ledwo wiąże koniec z końcem. Idę do opieki i mówię wprost i szczerze - chcę przeznaczyć tyle i tyle, dajcie mi namiary rodziny w potrzebie, takiej gdzie tych pieniędzy nie przepiją. To się sprawdza. Na ulicy, przykro mi - ale nie dam, na 100% pójdzią na wódkę.