Hola, hola
Mama dobrze wie, że mam słabą wolę.. wie, że staram się schudnąć, wie, że jestem na diecie.. więc z łaski swojej mogłaby mi na siłę to torebki nie wpychać batonów
Nie oczekuję że mi zaserwuje dukanowy obiad... ale zamiast mnie choć wesprzeć to mi rzuca kłody pod nogi znając dobrze moją wolę.
Wystarczyłby mi nawet brak wsparcia i brak "kłód"
Oczywiście, że to mój wybór i mogłabym wywalić te batony do barku jak wrócę do domu ale każdy z mojej rodziny wie, że na 99% je zeżrę
Ja sama jak robię zakupy to dukanowe i absolutnie wybieram omijanie regałów z czekoladą
I nieraz mówię mamie "nie nie chcę ciasta do kawy.. mamo jestem na diecie.. nie no, nie dawaj mi..." a ona poda mi kawę i postawi ciasto przed nosem mówiąc "specjalnie dla ciebie kupiłam bo wiem, że lubisz"
No i ja choć się opierałam i wzbraniałam to na końcu i tak wsunęłam ten kawałek babki.. a potem wyklinałam w myślach na siebie (nie mamę).
Ale już jestem u siebie i się do mamy nie wybieram w najbliższych dniach
No i dzięki temu wiem, ze nie zgrzeszę bo mnie nikt nie będzie kusił
Słodycze same w sobie mnie nie korcą jak leżą gdzieś w domu bo o nich nie myślę.. najgorzej jak ktoś mi zaszczepi w głowie myśl. A jak zacznie namawiać i nęcić no to już po ptokach i przepadłam.