[rena_ta]

Napisane przez Deede

To nie muszą być wielkie tragedie - wystarczy długotrwały stres i zmęczenie, a mamy zdrowie i psychikę rytą do obłędu. Jak się po raz enty wstaje do pracy, po ciężkim dniu i za krótkiej nocy, człowiek tego dnia źle się czuje, powinien zostać w domu, ale nie - na chama człapie się do tej roboty, bo jest miliard spraw na wczoraj, do których jest się niezbędnym. A w pracy nie ma się prawa mieć słabszego dnia. Po pracy wracamy i dobija nas to, że nie mamy czasu absolutnie na nic, poza pracą, spaniem i trawieniem. Masa ludzi tak żyje i wcale się nie dziwę, że w pewnym momencie zaczyna się mieć dość - wszystkiego. Że ma się 2 sprawne nogi, ręce, jest się względnie zdrowym, ma jakieś tam pieniądze? Jasne, zawsze jest ktoś, komu będzie 100 x gorzej, ale to nie jest wyznacznik do poczucia szczęścia. I to nie jest jakieś tam biadolenie, bo nam za dobrze w tyłku, nie wiemy, co mamy. To nie nasza psychika źle działa -to nasze życie źle działa. Tylko pytanie - czy możemy je ustawić inaczej..? Brak motywacji? Może brak rozwiązań - nie ma celu, nie ma motywacji.

deede, zgadzam się absolutnie z tym co napisałaś. Słowami ujęłaś moje myśli.

Napisane przez Deede

To nie nasza psychika źle działa -to nasze życie źle działa

... - smutne, ale prawdziwe...