[kejra]

niby chcieć to móc. ja bardzo chcę, a już trochę się męczę z tą chorobą. no ale są niektóre przypadki dziewczyn, którym udało się w pełni wyzdrowieć, więc nie tracę nadziei. bardzo mobilizuje mnie, gdy czytam o dziewczynach, dla któych anoreksja czy inne zaburzenia odżywiania to już przeszłość.

boję się też, że moja anoreksja może przerodzić się z czasem w bulimie... już kilka razy zdarzyło mi się wieczorami brać do mojego pokoju jedzenie i po kąpieli, NAJEDZONA PO KOLACJI zamykałam się w pokoju, kładłam do łóżka i jadłam... co prawda nie były to jakieś ogromne ilości jedzenia, no ale sam fakt, że po kryjomu wynosiłam jedzenie i jadłam cichaczem pod kołdrą chyba nie jest normalny. staram się nad tym panować i mówię sobie, że już tak nie zrobię, jednak czasami nie mam zbyt silnej woli i mówię sobie, że przecież nic w tym złego, bo przecież jestem za chuda i muszę przytyć. no ale takie zachowanie do normalnych na pewno nie należy.