[caamillaa]

Napisane przez happy2gether

Wczoraj próbowałam coś nadrabiać ale padł mi net i już nie miałam siły pisać od początku. Kochany robi co może żebym nie myślała o najgorszym ale mam w głowie tylko psa ...czekamy na wyniki badań z nadzieją, że się nie potwierdzą ale z tego co czytałam na forach to nie ma szans, żeby to nie było to Jestem zdołowana na maxa
idę pomóc TŻ w montowaniu klamek...może nie będę myśleć

tak mi Ciebie szkoda...nie jestem w stanie sobie wyobrazić Twego cierpienia...sama mam pieska i każde jego piśnięcie wywołuje u mnie łzy...wszyscy traktujemy go jak członka naszej rodziny...nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, którą opisujesz... Mój K. ma Labradora...mial kilka operacji na biodra...po jednej lekarze mówili, że nie widzą szans, aby z tego wyszedł...jednak było inaczej...on też walczył bo widzial jak nam na nim zależy...Trzymaj się! Mam nadzieję, że wszystko się ułoży. Trzeba być dobrej myśli

Napisane przez MiciaKicia

wczoraj już jechałam autem nie mam oporów. Kocham jeździć i nic tego nie zmieni. Jedynie troszke na pedał bałam się mocniej depnąć

No to jesteś odważna Mój K. też uwielbia jeździć samochodem i czasami mówi, że jak ze mną jedzie to nie ma żadnej przyjemności z jazdy, bo każę mu zwalniać, albo ciągle coś gadam...ja nie potrafię inaczej, a wiem, że takie gadanie jest bardzo denerwujące