[ilo16na]

Pytanie jak w temacie,
Moze sama sie najpierw ustosunkuje do pytania.

Mnie moja siostrzenica,(brak dzieci na razie) nauczyla

- cierpliwosci,np: zawsze jej nigdy nie mialam, a jak widze jak mala je poltora godziny obiad to juz sie nie denerwuje, a kiedys to bym jej wylaczyla telewizor, teraz juz jestem spokokniejsza

-poswiecenia, sama czegos nie zjem i jej dam, np:bylismy na lodach ja dostalam misia czekoladowego a siostrzenica nie,ona chciala to jej dalam.Na obiad oddaje jej swojego kotleta. Troszke schudne

- odpowiedzialnosci,jak idziemy razem na spacer musze uwazac by jej nie zgubic swojej torebki i by nie wpadla pod samochod,

- opieki nad dzieckiem co prawda ma juz 7 lat ale duzo trzeba sie nia zajmowac.

- przygotowania posilkow, zawsze tego nie lubilam a teraz lubie to.

- to ze takie dziecko to wydatek i to niezly

- przypomina mi siebie jak ja bylam mala ale kiedy to bylo hiih

Wiec mysle ze dzieki siostrzenicy bede dobra matka juz wiem co dzieci wyrabiaja i nie bawia mnie slodkie bobaski z gazety bo mysle jak to by bylo im prac pieluche ,na szczescie siostrzenica juz umie korzystac z toalety.

A teraz taka dziwna mentalnosc ludzi jak chodze z nia na spacery to ludzie dogaduja mi ze to moja corka, paranoja, mam 17 lat. I juz slyszalam komentarze za plecami:taka smarkata a juz matka, A dodam ze siostrzenica mowi do mnie po imieniu a nie mamo, albo nie raz ciociu ale staro sie czuje wtedy

Ale jak ja bylam mala w jej wieku to moja siostra wtedy miala okolo 20 lat to takze sie mnie pytali czy to moja mama, wiec role sie odwrocily

Fajna jest jak tu przyjezdza uczy radosci i zabawy bo ja juz nie jestem taka beztroska,jednak obowiazki juz mam.

I milo jest uslyszec ze jestem najfajniejsza ciocia