[Chatul]

[1=bbc56c719832aa6c54491c9 cdf9a4ac765a18bd7_6414ff0 1e71a2;25793897]Mój Tż natomiast uwielbia mnie widzieć bez makijażu Mówi mi, że mi ładnie I już mnie widział w takich stanach niekontaktowania, że nic mu jest jest niestraszne.

Wiecie co jest kompleksami? Mam w klasie laskę, co się nie maluje i ma trądzik, czerwone punkciki. Ja jakoś bym nie zważała na to uwagi (w końcu choroba skórna, co może poradzić? A to, że się maluje czy też nie to indywidualna sprawa), gdyby nie fakt, że na zdjęciach z bliska ma twarz czystą i gładką jak pupa niemowlaka. TO są kompleksy, bo niestety, zacytuję "Photoshopa nie da założyć się na twarz i wyjść na ulicę".

To, że się maluję nie oznacza, że nie akceptuję siebie, to, że układam włosy nie znaczy, że ich nie lubię. To, że podkreślam swoją sylwetkę, a tuszuję to, co jest 'niepotrzebne' nie oznacza, że siebie nie akceptuję.[/QUOTE]

Więc może "to, że ta dziewczyna wygładza swoją twarz w fotoszopie, nie znaczy, że siebie nie lubi i nie akceptuje"?

Moim zdanim makijaż jest dla ludzi. Każdy ma prawo się malować jak chce Tak samo jak ma prawo zakładać ubrania, które go optycznie wyszczuplają itp. Tym niemniej np. bieliznę wyszczuplającą czy stanik powiększający biust, nazwałabym już właśnie odzieżowym makijażem A farbowanie włosy fryzjerskim makijażem Co nie znaczy, że makijaż dla mnie jest zły.

Ja wychodzę z jednego założenia: makijaż ma pomagać, a nie przeszkadzać. Dopóki pomaga to jest dobrze, ale jak zaczyna przeszkadzać to warto się zastanowić czy już nie ma się problemu (bo jednak np. chodzenie na basen w pełnym makijażu, dla mnie jest grubą przesadą).