[Asiulek87]

Miałam przez parę lat super przyjaciela. Tyle, że on mnie kochał. I mimo, iż wiedział, że ja do niego nie czuje tego samego, zgadzał się na taki układ czysto przyjacielski... Z mojej strony nie było żadnego pociągu fizycznego, w ogóle mnie nie kręcił... Traktowałam go właśnie jak brata. Było super... Ale on się pewnie męczył. Dużo mi w życiu pomógł i mnóstwo dobrego dla mnie zrobił. Bezinteresownie. Za co mu będę wdzięczna do końca życia. I zawsze wierzyłam, że dla żadnego faceta nie zrezygnuję z tej przyjaźni Ale, wiadomo jak to w życiu bywa Spotkałam miłość mojego życia i wszystko się zmieniło. Tż nie wyobraża sobie abym mogła mieć jakiegoś przyjaciula Tak jak ja nie wyobrażam sobie, iż on miałby jakąś przyjaciółeczke ! Never ! Jemu ufam, ale nie zniosłabym jakby się do niego przymilała jakaś panna. Przyjaźń damsko-męsko może i jest możliwa, ale nie może być absolutnie żadnego pociągu fizycznego z obu stron... Jedni mówią tak, drudzy jeszcze inaczej. Ważne żeby każdy był zadowolony i dbał o spokój ducha tej drugiej połówki