[blekitne_niebo]

Napisane przez szugarbejb

I ja się z nią zgadzam Tak mnie wychował mój trener i śmiem twierdzić, że wiele osób, które kiedyś coś trenowały wiedzą, o czym mówię
Dąży się do zwycięstwa. Nie zdobywa się srebrnego medalu, przegrywa się złoty.

Wychodzę z tego samego założenia. Dla mnie jest tylko sukces (zajęcie pierwszego miejsca, wygrana) albo porażka. Nie ma innych opcji.

Jestem w swoich ambicjach zawodowych bardzo zacięta i zachłanna, ciągle chcę więcej. Dla wielu ludzi to wada. Dla mnie to zaleta, bo chcę wykonywać trudny i ciężki zawód na bardzo wysokim poziomie. Droga do celu wymaga wielu poświęceń, ale jestem skłonna dać z siebie maksymalnie wszystko by osiągnąć ten cel. Dzięki temu w jaki sposób wychowywali mnie rodzice (dla niektórych pewnie to okrutny sposób) jestem dziś tym kim jestem, mam na swoim koncie osiągnięcia, ale wiem też jak się nie poddawać i dźwigać po klęsce. Jestem im za to ogromnie wdzięczna, bo dzięki tyranii w dzieciństwie posiadłam umiejętności i cechy charakteru dzięki którym mam otwartą drogę do sukcesu.