[cyanidegirl]

Napisane przez Connff

U mnie też w niedzielę dwa miesiące!

U mnie jutro dwa miesiące. Połowa trwania związku.
I każdego dnia jest coraz gorzej.
Myślałam że z czasem mi przejdzie, zapomnę, bo zajmuję się teraz milionem różnych spraw ale nie ma godziny, żebym o nim nie myslała i nocy, żeby mi się nie śnił. Staram się nie myśleć o dobrych chwilach i przypominać sobie złe... Tyle że wtedy przypominam sobie też te momenty, kiedy go krzywdziłam i nie zawsze przepraszałam i kiedy on mnie ranił, a ja nie potrafiłam z nim o tym rozmawiać... I że nie zrobiłam wszystkiego żeby nas ratować. Teraz on kogoś ma i powinnam dać mu spokój, ale nie potrafię się pogodzić z przeszłością. Mam wieczną ochotę zadzwonić do niego przynajmniej i z nim porozmawiać, rozdrapać tę ranę i jeszcze raz wszystko przeanalizować (tak, taka jestem głupia), bo mnie to męczy strasznie.

Napisane przez wypalona

Każdemu jest ktoś pisany i każda z nas zasługuje na szczęście.

Ja nie wierzę w pierwszą część tego zdania. Za wielu znam samotnych ludzi sporo starszych ode mnie którzy też całe życie w to wierzyli.