[taszkin]

Większość osób, które mają problemy ze snem przy odrobinie dobrej woli jest w stanie wypracować szereg nawyków, które pomogą pozbyć się problemu. Ja sama czasem mam problemy, zawsze miałam, ale wiem co robię źle... i mimo to ciągle popełniam błędy. Jeśli masz problemy ze snem:
-należy kłaść się spać TYLKO i wyłącznie gdy czujemy się senni,
-jeżeli czujesz, że nie możesz zasnąć WSTAŃ, przejdź się po pokoju, poczytaj i połóż się za 20 minut. Jeśli nie czujesz senności wstań znowu. -Nigdy nie wierć się w łóżku, to nagromadza nerwy, pobudza,
-nie czytaj w łóżku, nie jedz tam, nie wnoś laptopa, nie prowadź emocjonujących rozmów, nie rozwiązuj krzyżówek (kładź się tylko by spać, ponoć wyjątkiem od tego jest tylko seks),
-nie zrywaj się rano w pośpiechu z łóżka nawet gdy nie masz czasu, wstań spokojnie, najlepiej usiądź i posiedź chwile (minutę) pod kołdrą i dojdź do siebie,
-nie jedz 3h przed snem
-jeśli wcześnie wstajesz spróbuj zdrzemnąć się w połowie dnia, np. po powrocie z pracy/szkoły (góra 10-20 minut)
-zorganizuj sobie chwilę wieczorem na przemyślenie wszystkich spraw z dnia (dla mnie najlepszy do tego okazał się prysznic), żeby podczas tej czynności wróciły różne wydarzenia, wyrzuty sumienia, tlumione emocje itp, jak w łóżku powrócą jeszcze raz, jest już inny odbiór niż jakby to była pierwsza w ciągu dnia chwila na radzenie sobie z myślami, które i tak się pojawią.
-zrób sobie małą rutynkę, coś czego nie robisz w ciągu dnia, obojętne co to będzie, szklanka mleka/melisy, nałożenie maseczki, smarowanie stóp (po kilku razach mózg odnotuje impuls i to pierwszy krok do wyciszenia - tak, tak, jak u dziecka),
-uzupełnij noedobory w organiżmie (magnez, b6, potas, wapn),
-po południu zrezygnuj z kawy, słodkich napojów, słodyczy
-jedz 5 posiłków dziennie, mniej więcej o tych samych porach
-staraj się nie dopuścić do momentu, że jesteś za bardzo zmęczona by zasnąć (np będąc już śpiąca obejrzysz jeszcze film, nawet go dooglądasz do końca, bo to nie męczy, ale potem jest się zbyt zmęczonym i pobudzonym by się wyciszyć) no ale jak tu ostatni odcinek sezonu zostawić na jutro
Ja np. jestem osobą nerwową, do tego mam jakąś dziwną, skumulowaną wyobraźnię. Przed snem zwykłam przetwarzać różne sytuacje z dnia, dorabiać scenariusze. Albo gdy mnie coś czeka w przyszłości też tworzę na milion sposobów to wydarzenie, jakby napięcie emocjonalne musiało znaleźć jakieś ujście, wyrównać się. Wiem, że sporo osób tak ma, dlatego trzeba robić wszystko by skrócić moment samego zasypiania, by nie było wtedy czasu na rozładowywanie napięć, analizowanie konfliktów zbrojnych na świecie itp., robić to jakoś wczesniej.


Jest jeszcze mnóstwo innych przykazań, ale te zapamiętałam bo najtrudniej było mi (jest) się z nimi uporać. Często radząc sobie z prostymi nawykami, błędami które popełniamy, możemy ułatwić sobie zasypianie, ale to wymaga pracy. Mimo iż pozornie to takie proste, to tak na prawdę bardzo trudne i czasochłonne. Czasem musimy sobie uświadomić, ze problemy ze snem to nie tylko fakt, że nie możemy zasnąć tu i teraz, ale to odbicie całego przebytego dnia, tryb życia, radzenie sobie z emocjami, trzeba najpierw tu coś zmienić.

Wiadomo, ze czasem to nie wystarczy, musimy podratować się lekami, zwłaszcza, gdy mamy trudną sytuację, żyjemy w dużym stresie, problemy nas przerastają do tego stopnia, że ciężko nam żyje codziennością, a co dopiero śpi. Lepiej spać na lekach niż wcale, bo funkcjonować trzeba.

Ale, żadna z osób mi znanych, które poszły do lekarza z problemem ze snem nie otrzymało NIC poza receptą. Przykre, bo np. osoba bardzo mi bliska prawdopodobnie uzależniła się od leków w ten sposób, a lekarz (psychiatra) ani razu nie przeprowadził z nim normalnej rozmowy. Jedyne pytanie co wizytę, to czy dobrze toleruje lek, a może nie trzeba zmienić na mocniejszy.