[mmademoiselle]

dziekuje za odpowiedz. wiem ze potrzebuje terapii , powiedzialam o tym dla TZ ale on obiecal ze poradzimy sobie z tym razem..
mecze sie ze swoim zachowaniem, codziennie slysze od TZ ze zle sie zachowalam w stosunku np do jego kolegi itp. ja widze to, ze zle sie zachowalam i zawsze posatnawiam poprawe, staram sie ale kilka dni minie i sytuacja sie powtarza.
staram sie byc najlepsza dla TZ ale chwila nieuwagi i znowu na niego klne.. nie chce go stracic.
placze jak przypomne sobie jaka byylismy wymarzona para, bylam najszczesliwsza, nie wierzylam w to co mam, a teraz nie wierze w to ze moge byc szczesliwa...

mimo ze tato jest alkoholikiem to tak na prawde mama trzyma wladze.. ja do taty nie krepuje sie powiedziec obrazliwych slow, mimo tego ze sie boje ze mnie zbije, mowie to .. ale z drugiej strony jest moim ojcem.. sama nie wime co robic.. czy nie da sie obyc bez terapii?