[Afrykaa]

Hej Wizażanki!

Wątek stary jak świat, ale nie powstrzymam się by nie odpowiedzieć.
Przerabiałam kiedyś takie odchudzanie za wszelką cenę. I wiecie co? Tak, udało mi się. Tylko, że na początku podeszłam do tego, powiedzmy, rozsądnie. Zaczęłam stosować tzw dietę rozdzielną. Nie łączyłam białka z węglowodanami. Jadłam do syta, piłam dużo wody, ruszałam się. Schudłam w 2 miesiące 7-8 kg. Czułam się dobrze. Wyglądałam dobrze.

Później, jak zobaczyłam efekty i moją lepszą nową sylwetkę i to, że mężczyźni częściej zaczynają wodzić za mną wzrokiem, z własnej chyba próżności zaczęłam nie tyle głodować co ograniczać się maksymalnie, ale wciąż sobie tłumacząc, że jem, przecież jem. A co z tego że np jabłko na obiad albo jogurt? Najgorsze jest to, że mi to wystarczało.

Byłam szczupła, ładna, cerę zawsze miałam ładną więc zmian nie zauważyłam. Powodzenie też miałam, choć jakoś dziwnie nic nigdy na stałe.
W końcu razem z tym wszystkim jakby nie wiedzieć czemu opadł mi biust, zgubił się, przestałam miesiączkować. Wysiadły mi hormony.
Ginekolog przypisała mi kurację hormonalną, czyli po prostu tabletki anty bo na tym to polega. Nie do końca były dobre, bo w ciągu 2 miesięcy przytyłam 10 kg. Byłam w szoku, byłam zła i zrozpaczona. Absolutnie nie zauważałam tego, że jestem zdrowsza, cerę mam nadal ładną, paznokcie silniejsze, włosy też, że miesiączkuję, mieszczę się w te same ciuchy co przed 'dietą cud', które poprzednio na mnie wisiały.

No, ale w końcu...pogodziłam się z tym. Nie jestem gruba. Jestem kobieca. Mam krągłości. Mam biodra i biust w rozmiarze d. Ćwiczę. Mam płaski brzuch i jędrne pośladki. Mam mężczyznę, przyjaciela i kochanka w jednym. Czuję się dobrze i facetom też się podobam bo sama siebie lubię.

Tak więc, naprawdę nie warto męczyć swoich hormonów, organizmu tylko po to by...właśnie, żeby co? Wejść w mniejsze ciuchy? Podobać się komuś? Każdy kto podoba się sobie podoba się innym.

Dziewczyny. Odchudzajcie się - ok, ale POWOLI i z pewnego rodzaju planem na to wszystko.

Trzymam za Was kciuki.