Dziękuję dziewczyny - za gratulacje i za wsparcie. W sumie dziś już mi trochę lepiej, ale w sobotę nie wstydzę się przyznać, że ryczałam strasznie. W końcu była z nami ponad 10 lat...
Basiu - ona już była dość stara, chorowała często na żołądek, nie miała części zębów, miała już problemy ze schylaniem się nad miską (często karmiłam ją z ręki, drobnymi kąskami) ale w sumie prawie do końca dobrze się czuła, oprócz tych paru ostatnich dni, kiedy nagle się jej pogorszyło... Nie mogła jeść, strasznie osłabła, weterynarz rozłożył ręce... a potem położyła się po cichutku w łazience na podłodze i odeszła. Nie męczyła się długo, tyle dobrego...
Moja mama mówi, że ona nie chciała zostać tu beze mnie, bo wiedziała, że się wyprowadzam... i może faktycznie coś w tym jest, wiem, że to brzmi jak dorabianie sobie teorii, ale jednak... wytrzymała, żeby być ze mną w moje urodziny - odeszła dwa dni po nich
Wiem, że teraz się już nie męczy... pochowałyśmy ją w lesie pod drzewami... ale teraz jest tak strasznie pusto w domu
przyznam, że ciężko mi się z tym pogodzić.