[onetek]

Witam ponownie, ponownie dlatego, że założyłem pół roku temu temat, w którym opisywałem swoje problemy związane z kobietami.

Obwiniałem za to swój wygląd. Od tamtego czasu coś się jednak w nim zmieniło i jest znacznie lepiej ale większość Was problemu doszukiwała się gdzie indziej - nie chciałem w to wierzyć, ale jednak miałyście rację.

Najlepiej się czuję w towarzystwie samego siebie, tak już mam od dawna ale próbuję to zmieniać chodząc na zabawy, festyny itp. Może opiszę pewnę sytuację sprzed kilku godzin która miała miejsce na dyskotece: stoję obok parkietu i obserwuję bawiących się ludzi, dostrzegam pewną dziewczynę, która co trochę spogląda w moją stronę, również wodzę za nią wzrokiem uśmiechając się przy tym (wiele rad od Was było właśnie takich aby się uśmiechać), po kilku minutach zeszła z parkietu i wyszła rzucając na mnie swój wzrok. Zrobiło mi się po raz kolejny szkoda, że noe odważyłem się wejśc na parkiet i z nią zatańczyć. Po chwili namysłu ruszyłem za nią i po jakimś czasie minęliśmy się na korzytarzu - od razu na mnie spojrzała, to samo ja, minęliśmy się, ja się odwróciłem za nią i ona zrobiła to samo. Po jakimś czasie znowu ją spotkałem jak stała obok parkietu i stwierdziłem - raz się żyje, co mi tam. Podszedłem i stanąłem obok niej ale nie zagadałem bo był duży tłum i chyba mnie nawet nie widziała, kilka chwil później spróbowałem ponownie i się przywitałem, powiedziałem, że rozśmieszył mnie napis jaki ma na bluzce, spytałem jeszcze jak impreza ale powiedziała, że taka sobie, zaproponowałem czy moglibyśmy przejść gdzieś indziej (żeby móc porozmawiać) ale powiedziała, że nie będzie różnicy więc stwierdziłem wdupiemamto i po 30 sekundach stania odszedłem od niej.

Trochę długie i na pewno nudne, może się użalam nad sobą, ale nie wiem co zrobić żeby jakoś się ośmielić i ruszyć do przodu?, w jakich miejscach i w jaki sposób próbować nawiązywać jakiś kontakt z kobietami w celach treningowych?, na dyskotekach itp. miejscach jest to trudne z racji utrudnionej komunikacji przez hałas.

Obserwuję, że nie jestem odosobnionym przypadkiem, jakimś "dziwakiem" bo inni też tak mają, nawet ładne dziewczyny - przykład z dzisiaj - dwie dziewczyny krążyły od jednej sali do drugiej niemrawo ruszając się przed parkietem, szare myszki (ale szczególnie takie mnie pociągają) bez uśmiechu, bez radości na twarzy, miałem ochotę podejść i powiedzieć, żeby się ruszały bo na stanie z takim smutkiem na twarzy przyjdzie jeszcze czas. Chciałbym coś w sobie zmienić, w środku, myślałem, że problem jest wygląd ale jednak myliłem się, a teraz obawiam się, że to już ostatni dzwonek aby coś zrobić. Chciałbym. Liczę na jakieś rady i wsparcie.