Napisane przez moralne_salto
Dziewczyny, doradźcie.
Skończyłam studia w czerwcu tego roku. Postanowiłam zostać i mieszkać w mieście moich studiów. Znalazłam pracę, nie w zawodzie, ale uparłam się, że będę mieszkała tu sama i nie wracam do rodzinnego miasta (gdzie czekał na mnie staż w zawodzie). Miałam szczęście, koleżanka zwalniała "studencką" kawalerkę, w której mieszkała, a właściciele szukali kogoś za połowę ceny - czyli niecałe 400 zł na wakacje. Także mieszkam sobie sama za taką kwotę od lipca. Niespodziewanie udało mi się w tym mieście parę dni temu znaleźć pracę w zawodzie. Cieszę się strasznie, bo wiem, że to graniczy z cudem, boję się oczywiście też, czy dam radę itd. Jako że mieszkanie ze zniżką mam tylko do końca września, zaczęłam szukać pokoju. Niestety, ceny wahają się 450-650 zł za pokój jednoosobowym - zależy mi na takim i nie znalazłam nic sensownego (tu się nie dodzwoniłam, tam mieli potwierdzić obejrzenie pokoju i nie dali znaku itp.). W kawalerce, gdzie teraz jestem mogłabym za 800 zł mieszkać całkiem sama. Kokosów zarabiać nie będę, tym bardziej, że to okres próbny w pracy. Moja mama stwierdziła, żebym została w kawalerce, a ona mi dorzuci te 200-300 zł na miesiąc. Chciałabym tu zostać, mieszka mi się fantastycznie, ale jednocześnie ciąży mi to bardzo, że będę brała kasę od mamy, która też nie zarabia dużo, a ma swoje wydatki, w tym sporo na lekarstwa. Dziś znowu zeszłam na ten temat w rozmowie z nią. Powiedziała mi, że będzie mi pomagała z przyjemnością, a kiedyś może ona będzie potrzebowała pomocy i wtedy się odwdzięczę... Nie wiem co robić, bo strasznie mi ciąży ta świadomość, że mając 24 lata będę trochę na utrzymaniu mamy. Jednocześnie wiem, że tak tania kawalerka to niebywała okazja, być może niedługo stanę na nogi, dam radę sama się utrzymywać... Co byście zrobiły na moim miejscu? szukałybyście pokoju, czy zostały w kawalerce korzystając z pomocy mamy?
|