[aassiiaa1988]

Cześć Kochana

chętnię się przyłączę, jesli mogę

Ja wiedziałam , że będą zaręczyny już pół roku wcześniej, ze względu na malutkie palce musieliśmy razem wybierać pierścionek TŻ-towi pewnie by wcisnęli coś z kolekcji komunijnej jak zaproponowała nam jedna babka u jubilera no i tenże pierścionek sobie leżał i leżał schowany skrzętnie przez TŻ-ta.

Pewnego dnia ponad rok temu, dzień przed moimi urodzinami TŻ mnie budzi o świcie i mówi: Kochanie ubieraj się, ja na chwilę wychodzę , a potem przyjdę po Ciebie i idziemy. Nie powiedział ani gdzie idziemy, ani po co, tylko ze mam się ładnie ubrać. Ja myślę sobie o co chodzi, ale doszłam do wniosku, że pewnie idziemy do Jego babci na obiad, bo zawsze jak mamy wspolną wolną niedziele to do niej chodzimy.
No to się wykąpałam, ubrałam w spódniczkę i obcasy, TŻ wrócił i wyszliśmy. Najpierw na długi spacer nad rzeka.. później na deser do kawiarni.. potem kolejny spacer.. Po 2-3 godzinach zapytał czy pójdę z nim na obaid do restauracji ja w szoku pytam : to nie idziemy do babci na obaid, a on , że tym razem nie, bo chce ze mną pobyć sam na sam
zjedliśmy pyszne jedzonko, a następnie poszliśmy do naszego ulubionego parku, ja w tych obcasach myślałam, że Go zabiję za te spacery. I Mu mówię, że chcę wracać do domu, bo padam. Usiedliśmy na "chwilę" na "naszej" ławce, a On nagle padł na kolana, wygłosił mowę taką, o którą bym go nawet nie podejrzewała (szczęka z wrażenia zatrzymała mi się na butach) i zapyatł, czy zechcę zostać Jego żoną i spędzić z Nim resztę życia - zgodziłam się of kors

zdecydował sie na to po 2 latach bycia razem a teraz powoli planujemy ślub i dalszą przyszłość