[inez3]

Napisane przez trupiegi

Mam załamkę. Dotychczas byłam silna, a teraz mijają 4 tygodnie od rozstania. Jak widzicie, po przyjściu z zajęć wpadam na ten wątek. Nie umiem się skupić na lekturach, nauce języków...
Chciałbym z nim porozmawiać jak nigdy. Ale to by było uwłaczające, bo to on mnie rzucił.
Gdy spojrzałam w kalendarz, wierzyć mi się nie chciało, że jeszcze we wrześniu wtulałam się w niego i kapały mi łzy szczęścia i obaw, że to wszystko kiedyś stracę... Po 2 tygodniach zrobił mi taką przykrość.
Mam mieszane uczucia. Strasznie za nim tęsknię, z drugiej strony jestem zła, jak ze mną postąpił.
Co robić? Chciałabym uwierzyć w bajkę, że przestanie być taki zepsuty i będzie błagał o przebaczenie i ze łzami w oczach wyznawał miłość.
Co z tego, jak w weekend jestem ze znajomymi, a teraz, w tygodniu, muszę zmagać się z tym wszystkim sama?

mi się wciąż wierzyć nie chce, a to już 3 miesiące... a to, że masz mieszane uczucia to zupełnie normalne, też tak miewam, niestety rzadko te gorsze, ale w końcu musi być lepiej.

---------- Dopisano o 21:41 ---------- Poprzedni post napisano o 21:39 ----------

Napisane przez Morello

Mój eks się nie poddaje. Najpierw napisał mi smsa, a teraz wiadomość na gg. Chyba nie zamierza łatwo pozwolić mi odejść. Tylko po co to robi, skoro mu na mnie nie zależy? Dałby mi już o sobie zapomnieć...

hmm, broń boże nie odpisuj... faceci to idioci czasem...