[SzmaragdowyKotek]

Dziewczyny, ja rozumiem Wasz punkt widzenia - i żeby nie było - sama jestem dużo po 30, mam wyższe wykształcenie, męża i bardzo dobre warunki materialne. Wyszłam za mąż po 30 i po 30 urodziłam pierwsze dziecko ALE... jestem w stanie zrozumieć to, że nie każdy chce mieć skończone studia i może mieć zwyczajnie inne plany na życie. Mój mąż też ma studia, ale jego siostrze nie chciało się uczyć - jej mąż nieźle zarabia, chociaż nie ma studiów, ona ma swój sklep i całkiem nieźle im się wiedzie. Mają dwójkę dzieci, które urodziła, jak ja ślęczałam nad książkami i nawet nie miałam wtedy chłopaka. Czy to jest gorszy sposób na życie? Nie sądzę. Po prostu inny. My mamy jedno małe i spodziewamy się właśnie drugiego dziecka, jeszcze długo nie wyjdziemy z pieluch - oni mają dwójkę już samodzielnych dzieciaków. Coś za coś. Każdy ma inny patent. Oczywiście - ja na pewno wolę moją sytuację - czuję się pewniej, bardziej stabilnie i pod względem wykształcenia i materialnie - ale ona pewnie swoją Każda pliszka swój ogonek chwali Dlaczego koniecznie chcecie wcisnąć komuś swój patent na życie???