Witajcie, jeśli jeszcze ktoś zagląda. Poniekąd czuję się wywołana do odpowiedzi, choć przecież nie musiałam.
Olanych przepraszam. Całej reszcie dziękuję.
Wszystko u nas potoczyło się szczęśliwie, a zarzuty o brak logowania... no cóż... są w życiu ważniejsze rzeczy niż net. Maluszek, egzaminy doktorskie, obrona doktoratu, potem wakacje i powrót do pracy na uczelni - to wystarczyło, żeby po prostu zapomnieć o wizażu, nie zapomnieć nie - nie mieć zwyczajnie czasu i ochoty na kompa. I szczerze mówiąc do momentu powrotu do pracy nie odpalałam go wcale, a teraz to robię w celach służbowo-naukowych. Na uczelni mam 2.5 etatu, naprawdę zarzuciłam wszelkie rozrywki poza życiem rodzinnym, zawodowym i wyjazdem na urlop - taki lajf.
Dość tłumaczeń - wolę sprawozdawać: Mania jest cudna, bystra, rośnie - cud natury jak każde dziecko. Obecnie ma 19 miesięcy i gada non stop, maluje koty, po domu biega z butelkami po odlewkach mamusi albo zakrętkami od cieni do powiek, jest absolutnym oczkiem w głowie rodziny i przyjaciół, a lato całe spędziła na dworze - od wczesnych godzin porannych do późnych wieczorów, wszystko łącznie ze spaniem w dzień zaliczała w ogrodzie. Ma rogi jak każdy zodiakalny baran, kocha dzieci, uwielbia zwierzęta (6 wizyt w różnych zoo robi swoje).
I z góry przepraszam za kolejne miesiące (lata) milczenia. Życie jest obecnie dla mnie za krótkie na prowadzenie go on-line.
Wystarczy, że zawodowo netem się zajmuję od rana do wieczora.
Dziękuję za cały ogrom ciepłych myśli, już ja wiem dobrze od kogo. Całuję.