Matka próbuje wzbudzić we mnie poczucie winy.

**młody20** · 2006-11-16, 13:29

Cześć Wam!
Moja matka próbuje wzbudzić we mnie poczucie winy: że to moja wina, że nie jest zadowolona z życia. Ale co ja mogę zrobić? Nic! Mówi, że czuje się jak służąca, że ojciec wyzywa ją od "darmozjadów", że ja jej nie daję dostępu do komputera a ojciec do telewizora. Po części ją rozumiem, ale nie wiem, czy da się to w jakiś sposób rozwiązać - chyba raczej nie. Mówi, że z chęcią by poszła do jakiejś pracy, albo wyjechała za granicę, ale doskonale wie, że ja z ojcem nie poradzimy sobie bez niej. Dodam, że mój ojciec to były ( jeśli można tak powiedzieć) alkoholik. Nigdy nie potrafiłem z nim rozmawiać. Moja matka też swoje żale wylewa na mnie, a ciekawi mnie, czy jest w stanie powiedzieć o nich ojcu. Prawdę mówiąc moja rodzina nigdy nie wyglądała jak rodzina. Ojciec najczęściej śpi na kanapie, mama w kuchni gotuje lub sprząta coś w mieszkaniu, a ja siedzę przy komputerze. Dodam, że ja i tata posiłki jadamy o różnych porach i nie lubimy tych samych rzeczy, więc mama musi robić oddzielnie obiad dla mnie, a oddzielnie dla mojego ojca. Mama stwierdziła, że jest już tym zmęczona, że czas, żebyśmy sami robili sobie jedzenie (sęk w tym, że mówiła to tylko do mnie, a nie do taty). Mój tata nigdy się na to nie zgodzi, a ja też nie chcę być gorszy, bo jak to tak: tata będzie miał jedzenie podsunięte pod nos, a ja mam sam sobie robić? Nic z tego! Trochę żal mi mamy, ale nie wiem, co mógłbym na to poradzić.

2006-11-16, 13:29	#1
młody20 BAN stały Zarejestrowany: 2006-11 Wiadomości: 18	Matka próbuje wzbudzić we mnie poczucie winy. Cześć Wam! Moja matka próbuje wzbudzić we mnie poczucie winy: że to moja wina, że nie jest zadowolona z życia. Ale co ja mogę zrobić? Nic! Mówi, że czuje się jak służąca, że ojciec wyzywa ją od "darmozjadów", że ja jej nie daję dostępu do komputera a ojciec do telewizora. Po części ją rozumiem, ale nie wiem, czy da się to w jakiś sposób rozwiązać - chyba raczej nie. Mówi, że z chęcią by poszła do jakiejś pracy, albo wyjechała za granicę, ale doskonale wie, że ja z ojcem nie poradzimy sobie bez niej. Dodam, że mój ojciec to były ( jeśli można tak powiedzieć) alkoholik. Nigdy nie potrafiłem z nim rozmawiać. Moja matka też swoje żale wylewa na mnie, a ciekawi mnie, czy jest w stanie powiedzieć o nich ojcu. Prawdę mówiąc moja rodzina nigdy nie wyglądała jak rodzina. Ojciec najczęściej śpi na kanapie, mama w kuchni gotuje lub sprząta coś w mieszkaniu, a ja siedzę przy komputerze. Dodam, że ja i tata posiłki jadamy o różnych porach i nie lubimy tych samych rzeczy, więc mama musi robić oddzielnie obiad dla mnie, a oddzielnie dla mojego ojca. Mama stwierdziła, że jest już tym zmęczona, że czas, żebyśmy sami robili sobie jedzenie (sęk w tym, że mówiła to tylko do mnie, a nie do taty). Mój tata nigdy się na to nie zgodzi, a ja też nie chcę być gorszy, bo jak to tak: tata będzie miał jedzenie podsunięte pod nos, a ja mam sam sobie robić? Nic z tego! Trochę żal mi mamy, ale nie wiem, co mógłbym na to poradzić.