[andzia1989r]

Napisane przez zagubiona3

Andziu
Mogę Ci tylko pozazdrościć tego, że znalazłaś człowieka, z którym tak doskonale się rozumiesz, że nie potrzebujesz rozmów o swoich przemyśleniach i emocjach z kimś innym.

No cóż. Możem naiwna i głupia małolata, ale jak dla mnie za męża bierze się kogoś z kim się człowiek doskonale rozumie.

Bo inaczej robi pierwszy krok do rozwodu w przyszłości.

A jeśli chodzi o granice - to jest to dla mnie oczywiste, że są, i nie chcę ich przekraczać.

Założenie tego wątku i treśc pierwszego postu wskazują na to, że obawiasz się, że jednak je przekroczysz lub już przekroczyłaś.

Ciągle też powtarza się w Waszych postach wątek zwierzania się "przyjacielowi" z moich rozterek i problemów małżeńskich. Czy ja gdzieś coś takiego napisałam? Rozmawiamy ze sobą o różnych rzeczach, ale dla mnie zwierzanie się z problemów małżeńskich nie wchodzi w grę (i to już napisałam).

Zwierzasz mu się z tylu rzeczy, że to już by był gwóźdź do trumny.

Swoją droga - dużo łatwiej kogoś osądzać, niż doradzić

Ja doradziłam: powinnaś zerwac tą znajomośc.

Teraz dodam, że ewentualnie ZNACZNIE BARDZO ZNACZNIE OCHŁODZIC.