[aguti]

Wtrace swoje 3 grosze choc jeszcze mloda mama nie jestem, ale zaczynam o tym myslec...
Z tego co piszesz to raczej na brak srodkow i pomocy ze strony innych nie narzekasz. Mysle, wiec ze i z drugim dzieciem poradzilabys sobie znakomicie - kariere tez juz masz rozpoczeta - malo kto moze sie pochwalic juz na starcie takimi sukcesami! Gratuluje! Podziwiam i zazdrosze
Ja musialam po III roku przeniesc sie ze studiow dziennych na zaoczne by znalezc prace na pelny etat i miec z czego zyc (mimo ze studiowalam w moim miescie rodzinnym). Obecnie pod koniec V roku uwazam ze byla to dobra decyzja - odciazylam rodzicow i zamieszkalam z moim chlopakiem, ktory przeszedl taka sama jak ja droge. Jednak nie wyobrazam sobie teraz w tym wszystkim dziecka. Praca, studia i kurs jezykowy absorbuja mnie bez reszty. Dodtakowo zajmuje sie domem a to tez czas zabiera. Mam dla siebie 4 dni w miesiacu i niektore wieczory. Wlasnie zmieniam prace i nie wiem kidy bede mogal byc mama. W koncu nie moge wykrecic nowemu pracodawce takiego numeru. A co potem? Najbardziej chcialbym zostac min. rok przy dziecku ale kto mnie potem przyjmie do pracy? A zostawiac je z babcia na caly dzien? Choc i tam mam ten plus, ze jedna z ewentualnych babc juz nie pracuje... Dziewczyny a wy jak po urlopie wracalysie do pracy? Mialyscie z tym problemy? Juz nie wiem co mam robic - 1-e dziecko ok 30!!!? Pomocy! Niech ktos cos zrobi w tym kraju!