[ra-barbara]

No i tak jak myslalam JESTESCIE BARDZO MĄDRE Czytając Wasze wypowiedzi juz mi nieco lżej, no właśnie "kochać i akceptować" ja kocham ale kategorycznie mojej córce powiedziałam NIE BEDĘ TOLEROWAĆ NIE BEDĘ AKCEPTOWAĆ ......N I G D Y !!! I wciąż tak myslę. Otoż chodzi o jej związek z meżczyzną który ma 2 dzieci 5 lat i 12 lat.NIE MOGĘ SIE Z TYM POGODZIĆ,a najgorsze że wciąż myślę tylko o tym dlaczego JĄ-moja corke spotkało to zauroczenie??? Mam uprzedzenie do takich facetów z "obciążeniem" bo mnie ojciec zostawil gdy bylam mała i mamę chorą na stwardnienie rozsiane! Do tego gdy patrze na moja mlodą ladną córkę i faceta z brzuszkiem[ roznica wieku nie ma tu znaczenia 8 lat].Świeżo upieczona mgr.inz.o nie banalnych zainteresowaniach.Rozstał a sie z chlopakiem po 4 latach zwiazku pojechała w gory przemysleć no i tam poznala jego, był z dziećmi .Nigdy nie ograniczalismy jej wolnosci, nie kontrolowaliśmy.Ufaliśmy jej Od 4-ch lat wyjeżdzamy na wieś na ok. 7 mies.a nasz kontakt z corką telefoniczny no i raz w miesiacu któreś z nas przyjezdża do miasta by zalatwic rozne sprawy.Wiem że JĄ zawiodłam powiedziała że nie myslała że właśnie ja bede tak nie tolerancyjna. Jest mi bardzo przykro ale nie moge, nie ptrafie ......i przez to miedzy nami tyle lodu...Cierpię okrutnie, bo wiem że zraniłam moje dziecko. To tak w skrócie opisałam to co mnie "żre"