[taszkin]

Napisane przez KarlaNobody

przy żadnym zdarzeniu... od tak przy rozmowie. Wiesz, ja nie mówie, że wszystko robie idealnie i sie tak zachowuje.
Narzekam ale chyba czasem można... miewam chwile zwątpienia i zdenerwowania(...)

Jak każdy

Napisane przez KarlaNobody

Jest mi ciężko tego tez nie ukrywam... ale chyba to nie jest zbrodnia.
Nie pisałam po to, żeby się usprawiedliwić tylko szukam pomocy żeby coś w sobie zmienić. Chcę żeby ktoś mi powiedział jak to być powinno... może ja miałam złe wyobrazenia, wzorce... albo w ogóle ich nie miałam.

Ale nikt nie da Ci gotowej recepty na postępowanie czy wychowanie. Gdybyś poruszyła konkretne kwestie można spróbować pomóc.

A taka postawa ("ja się zajmę Twoim dzieckiem, a Ty się zajmij swoim życiem") raczej znikąd sie nie bierze (rzadko w każdym razie). I nie wychodzi "ot tak, w rozmowie" gdy wszystko jest w porządku.
(Może masz jakieś niepoukładane, zajmujące głowę i czas sprawy, które za bardzo przeszkadzają Ci w opiece nad dzieckiem, i ta osoba miała na myśli, żebyś poukładała sobie wszystko? Może to nie pretensja, a źle wyrażona chęć pomocy? może jest trochę zła, że nie potrafisz oddać się wychowaniu tylko cały czas spędzony z dzieckiem bez przerwy siedzisz np. zdenerwowana z komórką w ręku gdy ono ciągnie Cię za nogę (taki luźny przykład z mojej akurat rodziny)


Nie będę pisać Ci, że wszystko robisz dobrze, że masz się nie przejmować bo jesteś super mamą, po pierwsze dlatego, że skąd mam to wiedzieć, a po drugie te słowa będą wiarygodne tylko z ust Twojego dziecka za kilka lat. Co mogę Ci poradzić to porozmawiać z tą osobą szczerze, bez wyrzutów i rozwiązać sytuację. A jak masz jakiś konkretny problem z dzieckiem to pisz, może uda się pomóc na stronach forum

Czy ta osoba to mama lub babcia, które zajmują się Twoją córeczką?