[Gosia197]

Witaj! Być moze jestem w wieku Twojej mamy..mam 44 lata. Z całą odpowiedzialnością matki,kobiety,nauczycielk i,osoby z pewnym już doświadczeniem życiowym powiem Ci - powinnaś iść swoją drogą,robić to co lubisz,co Cię pasjonuje..tylko wtedy będziesz szczęśliwa i prawdopodobnie jeszcze na tym zarobisz
Studia....studia...ja je skończyłam jakiś czas temu zaocznie.Pedagogikę.Musia łam,bo studium nauczycielskie już nie wystrczało aby pracować w szkole.Papierek mam.I wiesz co? Mogę nim sobie d...e podetrzeć.Jestem na bezrobociu,jak wiele moich koleżanek...Moja mama (też nauczycielka) nie moze tego zrozumieć,jak będąc magistrem można nie miec pracy???Jak?????Ano można.Myślę,że skończenie studiów a zwłaszcza kierunku humanistycznego to skazanie się na bidę z nędzą.
Moze to zabrzmi głupio ,ale teraz naprawdę studia nie dają absolutnie gwarancji pracy.
Ja ,patrząc na swoich synów,na to co lubią robić,jakie mają pasje i zdolności powiem im za kilka lat - ucz się tego do czego się nadajesz,co lubisz i co cię uszczęsliwi.Starszy ( teraz 1 kl gimn) buduje,reperuje,tworzy urzadzenia,jest kreatywny - niech idzie sobie do technikum mechanicznego,niech ma fach w rękach.A jak będzie chciał uczyć sie dalej -prosze bardzo!Młodszy lubi jeść i gotować.Twierdzi,że będzie kucharzem Proszę bardzo-jest gastronomik.Nigdy żadnego z nich nie zmusze do studiowania...nie widzę w tym żadnego sensu.

Kilka dni temu miałam stawiennictwo w urzędzie pracy..
Ja - No i co? Macie dla mnie jakąs propozycję? ( pytanie retoryczne)
Pani z UP - Z pani wykształceniem?? Nie....z pani wykształceniem,to nie...

Pozdrawiam!