[iizabelaa]

Napisane przez sailormaary

No niestety miałam już kiedyś depresję, Najgorsze, że już mam wrażenie, że wszystko mi się wywraca do góry nogami, a co dopiero będzie jak (za ok2 tygodnie) pojawi się dziecko po drugiej stronie brzucha... No nie można zamartwiać się z drugiej strony na zapas

nie mam pojęcia jak sobie z tym radzić,
ale u mnie przyczyna blusa była taka, że czułam się jakby nagle ktoś mnie zamknął w klatce,
byłam przed mlodą bardzo aktywna, i jak ona sie pjawila to myślałam, że teraz moje zycie bedzie się ograniczac to zaspokojania jej potrzeb w 4 ścianach oraz spacerowania z wózkiem po osiedlu, byłam przekonana że tak już do końca życia zostanie (nie śmiać się, bo nie było mi do śmiechu)

i ja potrzebowałam wtedy tylko, żeby ktoś mi bliski powiedział, że tak teraz jestem maksymalnie uwiązana do młodej, bo takie jest życie ale to MINIE, to się kiedyś skończy, że np. za 4 miesiące będę mogla juz swobodnie wyjść z młodą tu i tu, a za rok jak będzie chodzić to już będziemy mogli robić to i to,
a teraz jest tak i trzeba się z tym pogodzić,
nie wiem czy mnie rozumiesz

Niestety nikt nie wiedział, że tego potrzebuję, musiałam sama dojść do tej prawdy objawionej.
Wszyscy mnie bardzo wspierali, ja dużo mówiłam o tym, że źle się psychicznie czuję, ale nie wiedzieli czego potrzebuję.

Teraz to się wydaje śmieszne i oczywiste jak słońce, ale kiedy człowieka dopada ten stan, to tak jakby ktoś odebrał zdolność logicznego myślenia,
dlatego pewnie tak trudno niektórym zrozumieć ten stan, depresję.