[monika1379]

Napisane przez Szecheryzada

To i ja się wypowiem

Od przedszkola nieprzerwanie uczę się angielskiego, który jest - moim zdaniem - u mnie na dobrym już poziomie. Orientacyjnie może b2 (jestem w liceum).
Od 12 roku życia uczyłam się portugalskiego dodatkowo. Język mi się spodobał, zależało mi, żeby mieć podstawy, a tutaj w 4 lata opanowałam dość przyzwoity poziom - a2/b1.
Zamierzam jeszcze zacząć po maturze naukę frnacuskiego, bo ponoć portugalski i francuski mają dość podobną gramatykę, oprócz tego baardzo mi sie podoba :serce:

Wiecie co, w Polsce to jest porazka jezeli chodzi o nauczanie jezykow w szkolach. Ty uczysz sie od przedszkola i jestes na poziomie B2... W czasie mojej edukacji w podstawowce, gimnazjum i liecum - wszedzie bylo to samo - caly czas powtorka czasow, te same nudne tematy, ktore w ogole nie rozwijaly. Moja nauka hiszpanskiego w LO wygladala tak, ze Pani stwierdzila, ze ma problemy osobiste i NIE BEDZIE NAS UCZYC, BO NIE. No sorry, ale wtedy juz calkiem bylam zniechecona. Jednak angielskiego konsekwentnie uczylam sie sama od gimnazjum, bo powtarzam - to co bylo w szkolach wolalo o pomste do nieba. Poza tym nie rozumiem, jak mozna zatrudnic laske, ktora zna angielski gorzej ode mnie i trzeba jej mowic co znacza niektore slowa albo poprawiac bledy gramatyczne.... Dlatego ja stawiam na samodzielna nauke jezyka angielskiego, a teraz robie podejscie do hiszpanskiego. A jak bylo u Was w szkolach? Moze tylko ja mialam takiego nieustannego pecha do nauczycieli jezykow obcych....