[Ilta]

Napisane przez Asilos Magdalena

to długa historia.
sama odstawiłam leki (wiem, wiem genialne!!) we wrześniu ubiegłego roku (brałam flukosetynę) i od tamtej pory postanowiłam zagłodzić się na śmierć. taki był mój "doskonały plan". powolutku się wykończyć. i szło mi świetnie. straciłam okres, kilogramy i zrujnowałam po raz kolejny zdrowie. przerwałam również terapię, bo nie mogłam realizować "planu".
dwa miesiące temu zemdlałam w pracy i od tamtej pory, po raz kolejny wracam na terapeutyczny tor.
miałam nadzieję, że bez leków sobie poradzę, ale nic z tego. z dnia na dzień jest coraz gorzej. chodzę po domu i bez przerwy popłakuję. mam myśli samobójcze. zapisałam się więc do psychiatry. 24 września mam wizytę.
co do tych subiektywnych objawów, o których wspomniałaś to raczej są związane z ilością cukru, który sobie dostarczam w trakcie takiego napadu. nie zdarzają mi się one często (gorzej w drugą stronę), ale są naprawdę potężne. do tego stopnia, że nie jestem w stanie się wyprostować i właściwie zasypiam w miejscu, w którym kompuls się zaczął.

Leki.
Jak będziesz miała co do nich wątpliwość, to obejrzyj sobie na googlach stopę cukrzycową bo, czy mnie pamięć nie myli ? , zła dieta powoduje cukrzycę.
Wizja amputacji może zadziałać motywująco.

---------- Dopisano o 08:55 ---------- Poprzedni post napisano o 08:53 ----------

Napisane przez mbcwidsl

czy uważacie, że taka terapia u psychologa/psychiatry coś daje? Bo na razie byłam na 1 wizycie i szczerze mówiąc, uważam, że ta kobieta jest bardziej szurnięta ode mnie...

Co ja mogę powiedzieć jako osoba po 5 latach psychologii, stażach, praktykach i wreszcie po terapii własnej....

A tak serio - to skąd takie stwierdzenie ? Czy poszłaś na terapię z własnej woli ? Czego po niej oczekujesz ? Jaki to rodzaj terapii i co o niej wiesz ? Darmowa czy prywatnie ?