[neska951]

Napisane przez niv_

Psycholog ( przynajmniej taki, ktory powazne podchodzi do swojej pracy) kieruje na konsultacje z psychiatra. Dopiero po takiej konsultacji rozpoczyna sie powazna terapie.

Dwa, pyta zarowno psycholog jak i psychiatra o mozliwosc wystepowania innych chorob moga, one bowiem powodowac obnizenie, chwiejnosc nastrojow.

Inna sprawa, ze psycholog nie moze stwierdzic czy masz chora tarczyce czy nie ( wkoncu nie jest po studiach medycznych) od tego jest np. lekarz rodzinny.

To wszystrko jest niby prawdą co piszesz, niby bo nie dokońca , przez okres 3 lat miałam styczność z ok 5 psychologami i nic....

to prawda że psycholog nie może zdiadnozować choroby tarczycy ,ale może ją podejrzewać,nawet nas na psychologi klinicznej uczono że wiele zaburzeń jest wywoływanych przez choroby somatyczne [nie mylić z zaurzeniami psycho-somatycznymi]i że zaburzenia psychiczne leczy się dopiero po wykluczeniu innych przyczyn wystąpienia tych zaburzeń np właśnie zaburzeń hormonalnych abo np padaczki.....



jeśli ja jako nie psycholog wiem o takich rzeczach to psycholog ,który prowadzi terapię ma obowiązek to wiedzieć ,a nie iść na łatwiznę i zwalać winę za niepowodzenie terapii na pacjenta [ standardowa ucieczka przed terapią w moim przypadku wyglądała tak , że mimo terapii nadal cały czas żle się czułam, więc co to moja wina...]
dlatego uważam że lepiej iść najpierw do lekarza -psychiatry aby wykluczyć chorobę somatyczną ,niż chodzić po psychologach którzy nie potrafią wyłapać choroby.


Podam może inny świetny przykład z mojego otoczenia na totalną ignorancje zarówno ze strony psychologa jak i pediatry. Dziecko mojej koleżanki prawie nie mówiło i ok 5 roku życia psycholog po przeprowadzeniu testów stwierdził autyzm z zaleceniem aby dziecko chodziło do szkoły specjalnej, podobnie lekarz pediatra zajmujący sie dzieckiem.Żaden z nich nie wpadł na to żeby najpierw zrobić to co się robi w takich przypadkach, czyli skierować dziecko do stomatologa ,aby wykluczyć wady narządu mowy i do laryngologa aby sprawdzić czy dziecko słyszy.....No i okazało się że dziecko na skutek przebytej infekcji ma płyn w przewodach słuchowych i dobrze nie słyszy...
wykonano zabieg, słuch "wrócił" , dziecko zaczęło uczyć się poprawnie mówiću logopedy...
Ale łatwiej było skierować do szkoły specjalnej prawda???No mówię Wam szlag mnie trafia jak o tym piszę...



PS
Niestety tak jest kiedy nie wyklonuje się swojech zawodu z powołania , bo jak ktoś lubi to co robi, to cały czas dokształca się zapoznaje się z nowymi wynikami badań, stara sie pomóc....chociaż teraz znowu przypomniało mi się że jeszcze do tego wszystkiego dochodzi światopogląd ...tak światopogląd terapeuty również ma znaczenie np to że nie zalecają brania leków , albo inni wręcz zalecają ehhhh to wszystko jest bardzo skomplikowane..Powiem Wam jedno bardzo trudno trafić jest na dobrego terapeutę , lekarza i nie tylko...